Proloog
Elke ochtend als ik wakker word, zeg ik tegen mezelf: het is maar één dag; slechts vierentwintig uur om je er doorheen te werken.
Steeds zeg ik, Michelle dat als ik op sta. Het is een regenachtige dag vandaag op zevenentwintig mei tweeduizend elf. Ondertussen ben ik vijftien jaar, zes maanden en één dag oud. Dit verhaal gaat over mij en mijn leven
Mijn begin, en?
Mijn verhaal( dat later misschien een boek word)
Lief verdrietig meisje ik weet niet als ik tussen je verhaal mag reageren.
Maar ik vind het heel mooi geschreven eerlijk en goed wat droevig
Ik vind dat je je al veel beter kan uitdrukken echt knap gedaan
succes met het vervolg van je boek het gaat zeker een goed boek worden
schrijf je in stukje's moet je nog nadenken over het volgende of heb je dat al? knap als het ineens komt hoor
liefs Silvia
Maar ik vind het heel mooi geschreven eerlijk en goed wat droevig
Ik vind dat je je al veel beter kan uitdrukken echt knap gedaan
succes met het vervolg van je boek het gaat zeker een goed boek worden
schrijf je in stukje's moet je nog nadenken over het volgende of heb je dat al? knap als het ineens komt hoor
liefs Silvia
-
- Berichten: 1062
- Lid geworden op: 17-05-2011 14:07
Het begin zegt al heel veel vind ik. Het verwoord heel goed hoe moeilijk het soms is om een dag door te komen, hoe groot die berg kan zijn.
Laat het vervolg maar lezen als je er klaar voor bent!
groetjes
wie?
Laat het vervolg maar lezen als je er klaar voor bent!
groetjes
wie?
Rode tranen die me doen herinneren wat ik probeer te verdringen.
Rode tranen om te vergeten, de fragmenten uit mijn verleden.
Rode tranen om te vergeten, de fragmenten uit mijn verleden.