Laat je niet voor de gek houden
Ik lach altijd en lijk heel zelfverzekerd...
Vertrouwen? Het is mijn tweede naam
Ik wek de indruk altijd vrolijk te zijn
Ja, alles lijkt wel rozengeur en maneschijn
zowel binnen als buiten mij
Maar laat je niet voor de gek houden
Doen alsof is mij aangeleerd, het is mijn tweede natuur
Het is mijn masker dat ik niet meer af durf te zetten
Ik roep dan wel dat ik niemand nodig heb
maar alsjeblieft geloof mij niet ...
want inwendig schreeuw ik het uit
Laat mij je niet voor de gek houden.
Onder mijn maskertje klopt de pijn
de eenzaamheid wacht haar moment af
wanneer verdriet doorheen mijn lichaam kruipt
Ik probeer het allemaal te verbergen
uit angst dat ze mijn verdriet en pijn kunnen zien
Maar, laat je niet voor de gek houden...
Ik vraag niet aan anderen om me te helpen
Maar ik heb hulp en zorg van anderen nodig
Want ik kan het niet alleen ...
Ik wil belangrijk zijn, maar dat durf ik niet
Ik wil er voor anderen toe doen ...
maar hou dan wel van me om wie ik ben.
Kom niet te dicht bij me want ik zal je schoppen
Onbewust duw ik je weg en zal ik tegen je gillen en roepen
Ik zal alles behalve gemakkelijk zijn
maar wijs me alsjeblieft niet af
Ga niet zomaar weg, laat me niet alleen...
Laat me alsjeblief niet in de steek
Achter deze vier hoge muren woon ik trillend
bang dat mensen in mijn veilige ruimte komen
Toch vecht ik tegen alles waar ik zo naar verlang
Raakt de vriendschap wel tot bij mij?
Ik hoop en geloof en probeer mijn muren te breken
maar het kind in mij is klein, beschadigd en vol van verdriet ...
Ik laat dit kind niet verdrinken
Ik laat mij niet verdrinken!
Mereltje
Mereltje - Een blik achter het masker
-
Gast
-
Gast
-
Gast
De waterput
Trillend van angst
zit ik verborgen
achter de muren
van de waterput
Als een klein kind
in elkaar gedoken
de armen beschermend
rond mijn hoofd
Mijn schreeuw klinkt
de echo weergalmt
maar mijn schreeuw
raakt niet over de rand
Hij zweeft naar boven
blijft halverwege steken
en valt weer naar beneden
waar hij vandaan komt
Een nieuwe schreeuw om hulp
weergalmt tegen de dikke muren
het deksel wordt verschoven
tot er een klein streepje licht binnenvalt
Het deksel wordt verder weggeduwd
tot het helemaal van de put valt en breekt
Mereltje
Trillend van angst
zit ik verborgen
achter de muren
van de waterput
Als een klein kind
in elkaar gedoken
de armen beschermend
rond mijn hoofd
Mijn schreeuw klinkt
de echo weergalmt
maar mijn schreeuw
raakt niet over de rand
Hij zweeft naar boven
blijft halverwege steken
en valt weer naar beneden
waar hij vandaan komt
Een nieuwe schreeuw om hulp
weergalmt tegen de dikke muren
het deksel wordt verschoven
tot er een klein streepje licht binnenvalt
Het deksel wordt verder weggeduwd
tot het helemaal van de put valt en breekt
Mereltje
-
Gast
-
Gast
The scars
The scars
They tell us
Where we've been
Every scar
Borrows his own story
Kept safely
In our heart
Their presence
It reminds me
Of my past
It's the proof
That my past is real
That my memories are real
The scars are the past
And I'll never let them dictate
Where I'm going
It's my life now!
Mereltje
The scars
They tell us
Where we've been
Every scar
Borrows his own story
Kept safely
In our heart
Their presence
It reminds me
Of my past
It's the proof
That my past is real
That my memories are real
The scars are the past
And I'll never let them dictate
Where I'm going
It's my life now!
Mereltje