Eigen regels

[Danique]

Laatst las ik een stukje over gevolgen van misbruik en wil dit graag met jullie delen. In het stuk stond dat wij vanaf jonge leeftijd eigen regels voor onszelf hebben gemaakt, wat ik erg herkenbaar vond.

Bijvoorbeeld:
Iedereen mag huilen, dat vinden we ook goed, maar zelf mogen we dit niet.
Zelf moeten we sterk zijn en onze zwakte vooral niet tonen. Onze eigen regels.
We vinden het normaal als iemand eens boos wordt en zijn woede uit (op normale manier natuurlijk) maar wij mogen niet boos worden. We zijn het wel maar uiten het niet. Onze eigen regels.
Tegen iedereen die ziek is zeggen we, doe rustig aan, kruip in bed, neem wat in. Zelf lopen we door en geven we niet toe. Het innemen van een pijnstiller stellen we zo lang mogelijk uit. Onze eigen regels.

Herkennen jullie dit ook?

Groeten
Danique

[bibith]

Hoi Danique

Ja voor mij extreem herkenbaar
Ben ziek van baby af zijnde al
daar komt vandaan ik mag niet ziek zijn dan ben ik lastig = verboden
boosheid naar anderen = verboden
boosheid naar jezelf is zeer toegestaan is zelfs een bevel
huilen ja een ander mag wel
jijzelf absoluut niet ligt een zwaar verbod op (en een zware steen op de maag maar die word genegeerd )
een ander mag alles en jij mag niks
ik ga vooral ik de boosheid extreem ver heel erg ver
maar ik werk eraan om ooit die dingen wel te mogen
in de verre toekomst misschien wel dat het lukt

groetjes belinda

[Danique]

Hey Belinda,

Dank voor je reactie. Duidelijk herkenbaar dus.
Dat huilen zit bij mij altijd in m'n keel en op m'n borst.
Woede, onmacht en verdriet in m'n maag, alsof ie omdraaid.

Welke regel voor mij ook duidelijk is, is dat ik geen aandacht mag krijgen. De juiste aandacht die ik vroeger als kind wilde, kreeg ik niet. Er werd ook altijd gezegd: heb je weer aandacht nodig, wil je weer in het middelpunt staan. Maar dan deed ik niets bijzonders. Hier heb ik dus zelf een nieuwe regel voor gemaakt. Altijd aandacht voor anderen, maar niet voor mezelf.

Goed te lezen dat je er ook hard aan werkt! We komen er wel

Groeten
Danique

[Sofie]

heel herkenbaar!

[wie?]

Hallo,

Heel herkenbaar die regeltjes! Voor jezelf heel streng zijn, en als anderen niet aan die regels voldoen is dat heel normaal: heel menselijk. Maar voor jezelf gelden er andere regels!!!
En deze regels ook maar een beetje kunnen aanpassen vraagt veel doorzetting en tijd!

Groetjes,
Wie?

[Monique Amber]

Goeie vraag...
Herken ik dit?

Huilen mag niemand zien. Dat deed ik alleen. Ik wilde niemand lastig vallen.

Boos zijn slikte ik in. Waarom weet ik niet. Er niet mogen zijn denk ik.

Een pilletje neem ik juist wel. Ik kan niet tegen lichamelijke pijn. Daar ben ik te gevoelig voor.

Ik mag niet boos zijn, niet verdrietig en niet blij, omdat ik er niet mag zijn. Ik ben niks waard. En ik durf het ook niet. Want dan zien mensen mij en dat is eng.

Zo was het voor mij. Ik weet niet of dit hetzelfde is. Gelukkig leer ik nu om mijn gevoelens toe te laten stukje bij beetje.

[Jess]

Ik herken dit ook wel hele erg herkenbaar!

[runtogain]

Dit is te herkenbaar!! Vond dit eigenlijk de normaalste zaak van de wereld. Als je erover na gaat denken is het echt heel erg krom. Krijg het alleen niet uit mijn systeem..

[Danique]

Ik dacht al dat er veel herkenning zou zijn.

We denken dat dit zo hoort, want voor ons is het de normaalste zaak van de wereld. Wij hebben ons dit aangeleerd, maar hoe leren we het onszelf weer af.

Denk door het verwerken van alle trauma's, zelfacceptatie en dan (schema)therapie voor het veranderen van deze eigen gemaakte regels. Ik heb nog een hele weg te gaan en denk dat ik hier niet de enige ben.

Ik hoop dat we dit allemaal voor elkaar gaan krijgen.

Groeten
Danique

[secretgarden]

Héél herkenbaar!
'Ik moet sterk zijn,mag niet huilen,kmoet perfect zijn,emoties zijn taboe..'
En zolang IK kan zorgen voor anderen ..geen probleem.Maar zélf hulp toelaten..oh jee!