weer even terug

[ladyleo]

Hallo Allemaal,

Lang geleden dat ik hier geweest was, nu had ik er schijnbaar toch even behoefte aan. Vind het nu wel vervelend dat ik hier iets ga typen, maar verder heeel lang nergens op heb gereageerd bij iemand. Mijn excuses hiervoor.
Soms weer een moment waarop je overal over nadenkt... Kan goed zijn, maar voelt ook raar..

Niet dat het slecht gaat, eigenlijk heel goed, studie weer opgepakt en 3e jaar in één keer weer goed afgesloten:) nu lekker vakantie en verder werken.

Toch ook nieuwe dingen, goede gesprekken met mn moeder over vroeger en nu.. Ineens vertelde ze dat mijn tante ook seksueel misbruikt was door mn oom, dit wist ik nog niet. Heel raar, om dat zo ineens te horen. En dan kijk ik ineens anders tegen hun aan..

aan de andere kant besef ik nu soms ook dat iedereen wel wat heeft, wat wij allemaal meegemaakt hebben is heftig, maar ik heb wel geleerd dat je niet alleen bent, dat er zoveel mensen zijn die dit of iets anders hebben meegemaakt, waardoor ik er zelf ook weer van kan leren en er sterker door wordt. Door deze gebeurtenis heb ik wel ontzettend veel geleerd en heb ik geleerd moedig te zijn en door te zetten.

Toch blijft het wel eens lastig, familiefeestjes of juist overlijden maakt dat ik niet altijd mijn keuzes in de hand heb. Ik wil erheen, maar mijn broer ook. Dat levert nog wel eens stress op. Ook als er meerdere dingen tegelijk gebeuren, of meer stress hebt, komt alles weer bij elkaar en voel ik me niet fijn. Maar door meer succeservaringen en momenten (die ik ook uiteraard zelf creeër), kan ik de moeilijke momenten beter aan:)

Ik wilde dit even kwijt, gewoon om het te delen, voor mezelf, maar misschien ook voor jullie, als je het moeilijk hebt, dat je ook weet dat het weer goed komt:) en proberen te genieten van de kleine en mooie dingen in het leven.

Je kiest er niet voor wat je hebt meegemaakt, maar wel hoe je ermee omgaat...

Liefs Ladyleo

[runtogain]

Hey hoi,

Ook ik ben een tijdje weggeweest. Merk alleen dat het forum nu niet zo actief is zoals iedere zomer die ik tot nu toe heb meegemaakt. Jammer omdat je aangeeft dat je er juist nu behoefte aan hebt.
Heftig te horen over je tante en bij het gewone van het leven (verjaardagen ect) je steeds geconfronteerd wordt. Klinkt toch dat je er goed mee omgaat. Logisch dat het dingen wel wat aan het schudden brengt.
Ben je nog in therapie? Zo ja, hoe gaat dat? Kun je van je tante daar ook kwijt?

Goed te horen dat het je eigenlijk niet eens zo slecht afgaat. De dingen waar je mee bezig bent. Je studie. Betekent dat dat je na de zomer aan je laatste jaar begint?

Ik weet dat je gelijk hebt dat je niet voor je verleden kunt kiezen wel hoe je er mee omgaat. Maar soms.. Ben in ieder geval blij dat de spreuk jou helpt.

Sterkte

Groetjes,
Runtogain

[ladyleo]

Hey hey,

Nou zoals je heb gemerkt ook late reactie van mij, sorry;) merk ook wel dat ik persoonlijk in de zomer meer buiten ben, en uiteraard wel vrolijker dan in herfst en winter. Misschien dat meer mensen dit hebben en daarom niet zo actief zijn op het forum? Persoonlijk maakt de zomer mij ook al voel ik me niet zo fijn, toch weer wat vrolijker.

Ik geloof ook wel dat ik goed om ga met de verjaardagen etc. Blij dat ik voor mezelf die grens kan stellen en iedereen moet dat maar accepteren, al blijft het natuurlijk raar. Ik merk gewoon in veel dingen wel dat ze allemaal willen dat het 'normaal' is en dat wij 'normaal' met elkaar omgaan. Heb ik ook lang gewild, en nog steeds is het vervelend dat het niet 'gewoon' en 'normaal' is, maar dat heb ik inmiddels wel geaccepteerd.

In therapie ben ik op dit moment niet, af en toe als ik het nodig heb kan ik nog wel naar haar toe en dat doet me altijd goed. Van mijn tante/oom heb ik verder met niemand echt gedeeld, mijn andere zussen en mijn broer dan die weten dit ook niet. Mijn moeder en ik hebben dan toch een aparte, maar wel goeie band door dit alles gekregen, al heeft dit erg lang geduurd met alle ups en downs!

Nu meer contact met de therapeute ivm het zoeken van een andere therapeut voor mijn studie. Vanaf september minor richting toegepaste psychologie, dus zelf meer de psychologische interventies onderzoeken en toepassen. Na de zomer begin ik aan mijn laatste jaar inderdaad.

Wel grappig dat je dit allemaal zo weet en onthouden hebt. en sowieso bedankt voor je reactie!:) Deed me goed toen ik het gelezen had.

Gr. Leonie

[Sofie]

Hoi Leonie,

Welkom terug, waarschijnlijk ook gemerkt dat ik ook lang niet ben geweest . Heeft ook zo zijn redenen. Reageer inhoudelijk een andere keertje op je bericht. Maar wel fijn weer wat van je te lezen.

Liefs,
Sofie

[ladyleo]

Heyhey,

Wederom weer even terug na een lange tijd ook niet geweest te zijn, af en toe heb ik er toch even behoefte aan.
Wel een gekke week was het, heb er ook een gedicht over geschreven die staat onder gedichten van ladyleo.

Voel me aan de ene kant sterk met mijn keuze om hem niet te zien, maar aan de andere kant blijft het moeilijk, ook vooral in deze tijd. Sinterklaas en kerst, allemaal gezellig samen zijn met de familie. Ik heb daar geen behoefte aan, niet dat ik bang ben of iets, maar hij heeft me gewoon veel ellende bezorgd, dus waarom zou ik gezellig het ideale gezinnetje uithangen terwijl er gewoon veel veranderd is?! en het moeilijke eraan vind ik dat mijn familie allemaal mijn keus accepteert en respecteert, maar toch vragen ze of ik er alweer bijna klaar voor ben of zeggen ze ergens toch wel dat ze het fijn zouden vinden als we wel weer compleet zijn. Niet altijd met zoveel woorden, maar als ik dat zeg, vinden ze weer dat ik dat zo voel en dus eigenlijk dat het bij mij ligt. Best apart toch?!

Het gaat goed met mij, wil graag leren van de hele situatie, ook nu tijdens mijn opleiding, ik kan er normaal over praten enzo. één ding vind ik gewoon erg belangrijk en dat is dat ik het misbruik binnen onze familie stop wil zetten. Als ik het maar goed verwerk, ga ik er vanuit dat het niet verder gaat op de generaties, wat blijkbaar wel snel zo gaat met zulke dingen.

Nou dit was het voor nu weer even...
wilde ik toch ff kwijt!:)

[Sofie]

Neem je tijd Leonie. Ik heb ook die periodes. Zoals je gezien ben ik ook even erg stil geweest. Gebeurde veel en kon even niet onder woorden brengen. Nog steeds is het best zwaar. Maar gaat erg goed nu. Ben veel stapjes vooruit gekomen. Maar eel weer aan de medicatie. Zonder lukte even niet.

Nou lieve leden nog de beste wensen voor 2015 en dat we verder mogen groeien in ons herstel. Jullie zijn toppers en vechters dus gaat goed komen!

Groetjes,
Sofie

[ladyleo]

Hallo,

Sorry ik zie dat ik hier niet eens op gereageerd heb, terwijl ik geloof ik dacht dat ik dat wel had gedaan.

Maar als ik in deze topic mijn berichten terug lees en ik nu bedenk hoe ik me voel is dat een wereld van verschil!

In januari heb ik een familieopstelling gedaan en gelijk daarna had ik het gevoel dat ik het af kon sluiten. Ik vond de familieopstelling een hele bijzondere ervaring! Ben zelf daarvoor representant geweest en daarna dus mijn eigen opstelling gedaan. Ik ben er helemaal enthousiast over. Iemand anders er ervaring mee?

Maar dus ik twijfel nu of ik hier lid wil blijven, voor mijzelf heb ik alles weer op een rijtje. Ik heb weer een beetje contact met mijn broer en ervaar het ook al niet meer als een heel groot ding zeg maar. (heel apart dat dit in een paar maand tijd zo kan veranderen). Maar dus ik ben weer gelukkig en heb plannen gemaakt om volgend jaar te gaan reizen. Dus een nieuwe gave uitdaging!

Maar dus aan de andere kant wil ik jullie graag helpen, ik ben er nu 7 jaar mee bezig geweest met pieken, maar vooral dus dalen. Gewoon een heftige tijd! Maar ik wilde zeggen dat ik nu aan het afstuderen ben en daarna veel ga werken om geld te sparen voor het reisje. Dus ik kan niet beloven dat ik heel actief ben.. Maar ik wil wel graag andere mensen helpen

Liefs Leonie

[silvia wild rose 77]

Hoi Ladyleo,

Fijn dat het relatief goed met je gaat ... en dat je dat even laten weten.

Wat is dat een familieopstelling? stamboom of zo wat?

Je bent vrij als je geen lid meer wilt zijn mag dat... hoor...,
Maar ik heb het gevoel dat je het zelf nog niet zo goed weet...., denk ik?

Fijn dat je andere wilt helpen...,

Bedankt alvast voor het meedelen van zo wat positiefs is altijd leuk om te horen

liefs Silvia

[ladyleo]

Hey Silvia,

Bedankt voor je reactie

jaa gaat erg goed eigenlijk! dus daarom ook die twijfel, voor mezelf heb ik dan hier niet meer echt wat te zoeken, juist omdat ik alles wel verwerkt heb en het een plekje heb gegeven. Maar ging me dan meer om juist andere mensen te helpen.. snap je?:)

en een familieopstelling is dit: (gekopieerd uit een verslag dat ik voor school heb geschreven)

Ieder mens is onderdeel van een familie en wordt daardoor gevormd. Hoewel een individu enige vrijheid van keuze heeft, worden de grenzen van zijn denken en voelen, en daarmee van zijn handelen in hoge mate bepaald door zijn herkomst. Niet alleen de opvoeding, maar ook de historie van de familie, die bepalend is voor de waarden en normen die je in het leven hanteert. In elke familie spelen bepaalde systeemdynamieken, die vaak doorgegeven worden op generaties. Die processen zijn voornamelijk onbewust, maar tegelijkertijd zeer bepalend.

Familieopstellingen is een methode die, zonder veel woorden, ons laat zien welke plek we in ons huidige gezin of onze familie van herkomst innemen. Opstellingen helpen om tot dan toe verborgen of half bewuste verbanden te zien, én wat mogelijke wegen zijn om ons, liefdevol, los te maken uit verstrikkingen.

Opstellingen zijn ook een manier van naar de wereld en het leven kijken: zonder oordeel, zonder dat het een beter is dan het ander. Met name dit aspect wordt door veel deelnemers als prettig en bevrijdend ervaren.

Hoe gaat het?
Opstellingen doe je meestal in een groep. Degene die een thema wil inbrengen nodigt uit de kring van deelnemers mensen uit om zijn of haar familieleden te representeren. Deze representanten hoeven daar niets voor te doen en hebben ook nauwelijks informatie over de familie van de cliënt. De cliënt heeft alleen een paar belangrijke feiten over de familie verteld.

Dan stelt de cliënt, intuïtief, de representanten van haar of zijn familieleden in de ruimte op. Hij legt zijn handen op de schouders van de representant van zijn moeder en brengt haar naar de plek die zijn innerlijk beeld of gevoel aangeeft. Dan doet hij hetzelfde met de andere representanten, en ook met een representant van zichzelf.

Vervolgens gebeurt er iets opmerkelijks en wonderlijks, waar we geen echte verklaring voor hebben: de representanten voelen zich als de werkelijke familieleden ten opzichte van elkaar. Zo ontstaat een meestal herkenbaar beeld van de verhoudingen en loyaliteiten in het familiesysteem. Samen met de begeleider wordt gezocht om compleet te maken, wat nog niet voltooid was of bijeen te brengen, wat gescheiden of verloren was.

http://www.hellingerinstituut.nl/index. ... mitstart=0

Dus dat dus. Erg bijzonder dus, voornamelijk omdat het niet te verklaren is, maar de verhoudingen binnen de familie echt zichtbaar worden. Terwijl dus die mensen absoluut niet wisten van het misbruikverleden. alleen maar dat ik balans in mijn leven en mijn familie wilde.

Liefs Leonie

[silvia wild rose 77]

Hey Lady Leo..,

Waauw wat interessant zeg...,
Lijkt me ook wel wat... dat is dan in therapieverband als ik het goed begrepen heb? ja ieder heeft zijn plaats binnen de familie als je weet waar je behoort..Kan al veel vragen oplossen.. denk ik

Ga eens uitzoeken als het in België ook kan..,

Fijn dat je er zoveel steun en herkenning uitgehaald hebt meid..

Knap verslag zeg...,

Je bent hier altijd welkom hoor... Lief dat je nog andere wilt helpen bedankt ..;

Knap !

liefs Silvia