Mijn verhaal( dat later misschien een boek word)

Voor als je je verhaal kwijt wilt.
Plaats reactie
Gast

Mijn verhaal( dat later misschien een boek word)

Bericht door Gast » 27-05-2011 22:44

Proloog

Elke ochtend als ik wakker word, zeg ik tegen mezelf: het is maar één dag; slechts vierentwintig uur om je er doorheen te werken.
Steeds zeg ik, Michelle dat als ik op sta. Het is een regenachtige dag vandaag  op zevenentwintig mei tweeduizend elf. Ondertussen ben ik vijftien jaar, zes maanden en één dag oud. Dit verhaal gaat over mij en mijn leven


Mijn begin, en?

Gast

Bericht door Gast » 28-05-2011 01:25

Lief verdrietig meisje ik weet niet als ik tussen je verhaal mag reageren.
Maar ik vind het heel mooi geschreven eerlijk en goed wat droevig
Ik vind dat je je al veel beter kan uitdrukken echt knap gedaan
succes met het vervolg van je boek het gaat zeker een goed boek worden
schrijf je in stukje's moet je nog nadenken over het volgende of heb je dat al? knap als het ineens komt hoor
liefs Silvia

Gast

Bericht door Gast » 28-05-2011 08:11

Lieve Silvia,

Maar natuurlijk mag jij en andere reageren op me verhaal.. (Graag zelfs)
Bedankt voor je compliment ;)
Ik ben al bezig met het volgende stukje..

Liefs,

Gast

Bericht door Gast » 04-06-2011 18:58

Lief verdrietig meisje hoe gaat het met je vervolgstuk? vlot het wat
ik denk dat het best moeilik voor je is om zo open en eerlijk te schrijven over jezelf ik vind het knap
succes met het vervolg!
liefs Silvia

wie?
Berichten: 1062
Lid geworden op: 17-05-2011 14:07

Bericht door wie? » 07-06-2011 18:32

Het begin zegt al heel veel vind ik. Het verwoord heel goed hoe moeilijk het soms is om een dag door te komen, hoe groot die berg kan zijn.

Laat het vervolg maar lezen als je er klaar voor bent!

groetjes
wie?
Rode tranen die me doen herinneren wat ik probeer te verdringen.
Rode tranen om te vergeten, de fragmenten uit mijn verleden.

Plaats reactie

Terug naar “Je levensverhaal (verborgen)”