Hallo lotgenoten
Graag stel ik me even aan jullie voor. Na jarenlang sexueel en psychisch misbruikt te zijn heb ik vorig jaar, na een relatie van 33 jaar eindelijk de stap durven nemen om weg te gaan. Ik heb het afgelopen jaar hard gewerkt om mijn leven weer op de rit te krijgen. Nu heb ik een leuk huisje en is de scheiding bijna rond. Jarenlang was ik op zoek naar psychische hulp voor mezelf, maar ik ben van het kastje naar de muur gestuurd en weer terug. Deels omdat ik het moeilijk vond om over het sexueel misbruik te praten, en het dus maar vermeed. En deels omdat ik NOG NIET gek genoeg was, en ze er nog geen stoornis op konden plakken. Nu ik weg was uit de situatie was ik er helemaal klaar voor om erover te gaan praten en gelukkig heb ik de juiste hulp gevonden. Ze komen gewoon lekker bij mij thuis zodat je niet iedere keer met je rode huilogen over straat moet. De beerput ging open. De allereerste keer dat de behandelaarster bij mij thuis kwam heb ik haar meer vertelt dan ik ooit iemand in mijn leven had durven vertellen. Ik kon niet meer stoppen met praten. Ik had mijn hele leven alle ellende in een kistje geduwd en steeds de deksel stevig dicht gedaan om te kunnen overleven. Nu was het kistje te vol geworden en kon de deksel niet meer dicht. Ik sta nog maar aan het begin van mijn behandeling en moet nog veel trauma verwerken. Maar ik hoop op dit forum veel steun te vinden met lotgenoten en ik hoop dat ik ook voor andere een steun kan zijn. Ik hoop in contact te komen met andere slachtoffers van sexueel misbruik binnen het huwelijk. Ik heb er een gedicht over geschreven dat waarschijnlijk heel herkenbaar zal zijn voor vele. Als ik wat meer thuis ben op dit forum zal ik het plaatsen.
groetjes Jolanda
hallo lotgenoten
-
silvia wild rose 77
- Berichten: 351
- Lid geworden op: 04-03-2015 17:04
-
Gast
Bedankt Silvia voor je reactie
Ik zie jouw naam veel terug komen op dit forum dus ik denk dat je een actief lid bent hier.
Ik vroeg me eigenlijk af of er meer actieve leden zijn die te maken hebben gehad met sexueel misbruik binnen het huwelijk. Ik heb het gevoel dat dit onderwerp een beetje in de taboesfeer zit. Dit is ook wel te begrijpen. In mijn geval heb ik het immers jarenlang laten gebeuren om de goede vrede maar te bewaren in huis, en om het voor de kinderen zo rustig mogelijk te houden. Dit geeft je het idee dat het je eigen schuld is. Ik wist wel dat het niet juist was, maar ik kreeg pas in de gaten dat het sexueel misbruik was toen iemand mijn ogen opende. Ik denk dat veel slachtoffers dat zo voelen. Ik heb gelukkig iemand gevonden die me helpt bij de verwerking, maar het is een zwaar en emotioneel traject. Als 12 jarig kind ben ik ook verkracht geweest, dus ik heb eigenlijk nog nooit een normale sexuele relatie gekend. Maar dit komt pas later in mijn behandeling aan bod. Je moet steeds diep in je gevoel en dan is 1 ding tegelijk even genoeg. Ik heb in mijn omgeving gelukkig veel mensen met wie ik kan praten en toch heb ik het gevoel dat ze het niet begrijpen en kunnen begrijpen. Daarom zou ik graag in contact komen met lotgenoten. Wat ik nu terug zie op dit forum is dat er veel steun is maar dat mensen niet echt delen hoe zij dingen beleefd hebben. Zodat je echt het gevoel krijgt dat je niet alleen staat. Maar misschien heb ik het helemaal mis want ik kan natuurlijk de verborgen forums nog niet lezen. Kan jij hier iets meer over zeggen. Alvast bedankt.
liefs Jolanda ( joptimist )
Ik zie jouw naam veel terug komen op dit forum dus ik denk dat je een actief lid bent hier.
Ik vroeg me eigenlijk af of er meer actieve leden zijn die te maken hebben gehad met sexueel misbruik binnen het huwelijk. Ik heb het gevoel dat dit onderwerp een beetje in de taboesfeer zit. Dit is ook wel te begrijpen. In mijn geval heb ik het immers jarenlang laten gebeuren om de goede vrede maar te bewaren in huis, en om het voor de kinderen zo rustig mogelijk te houden. Dit geeft je het idee dat het je eigen schuld is. Ik wist wel dat het niet juist was, maar ik kreeg pas in de gaten dat het sexueel misbruik was toen iemand mijn ogen opende. Ik denk dat veel slachtoffers dat zo voelen. Ik heb gelukkig iemand gevonden die me helpt bij de verwerking, maar het is een zwaar en emotioneel traject. Als 12 jarig kind ben ik ook verkracht geweest, dus ik heb eigenlijk nog nooit een normale sexuele relatie gekend. Maar dit komt pas later in mijn behandeling aan bod. Je moet steeds diep in je gevoel en dan is 1 ding tegelijk even genoeg. Ik heb in mijn omgeving gelukkig veel mensen met wie ik kan praten en toch heb ik het gevoel dat ze het niet begrijpen en kunnen begrijpen. Daarom zou ik graag in contact komen met lotgenoten. Wat ik nu terug zie op dit forum is dat er veel steun is maar dat mensen niet echt delen hoe zij dingen beleefd hebben. Zodat je echt het gevoel krijgt dat je niet alleen staat. Maar misschien heb ik het helemaal mis want ik kan natuurlijk de verborgen forums nog niet lezen. Kan jij hier iets meer over zeggen. Alvast bedankt.
liefs Jolanda ( joptimist )
-
silvia wild rose 77
- Berichten: 351
- Lid geworden op: 04-03-2015 17:04
Hoi Joptimist,
Ik was idd een vrij actief iemand op het forum! ben even weg geweest om persoonlijke reden kan het heel moeilijk dat mijn vorige therapeute is gestopt met werken en had de fut niet meer om nog wat op het forum te schrijven.... maar ben ik nog maar recent terug hoor!
Misbruik is misbruik als jij niet wil en neen zegt !Mag je man je ook niet misbruiken ook al is het jou man.
Spijtig genoeg komt het vrij vaak voor.. Maar ja veel vrouwen zwijgen omdat ze bang zijn of voor de kinderen etc.. Maakt het idd extra moeilijk,
jammer dat je dat als kind nog al hebt meegemaakt,
goed dat je hulp gezocht hebt...
Misbruik... staat wel in het opengedeelte geloof ik mag je ook over je man schrijven hoor kan allemaal zeg je ik wil liever wat spelletje's spelen of zeggen hoe je je voelt wat je gaat eten etc kan ook allemaal bij de praatpaal
in het geborgen gedeelte zitten dagboekje therapie etc.... maar je mag ook gerust een dagboekje in de open ruimte maken als jij dat wenst!
ja lotgenoten steun zowel in open gedeelde als in verborgen gedeelde is hetzelfde hoor steun vinden bij elkaar!
ik hoop van harte dat je ze hier kan en mag vinden,
liefs silvia
Ik was idd een vrij actief iemand op het forum! ben even weg geweest om persoonlijke reden kan het heel moeilijk dat mijn vorige therapeute is gestopt met werken en had de fut niet meer om nog wat op het forum te schrijven.... maar ben ik nog maar recent terug hoor!
Misbruik is misbruik als jij niet wil en neen zegt !Mag je man je ook niet misbruiken ook al is het jou man.
Spijtig genoeg komt het vrij vaak voor.. Maar ja veel vrouwen zwijgen omdat ze bang zijn of voor de kinderen etc.. Maakt het idd extra moeilijk,
jammer dat je dat als kind nog al hebt meegemaakt,
goed dat je hulp gezocht hebt...
Misbruik... staat wel in het opengedeelte geloof ik mag je ook over je man schrijven hoor kan allemaal zeg je ik wil liever wat spelletje's spelen of zeggen hoe je je voelt wat je gaat eten etc kan ook allemaal bij de praatpaal
in het geborgen gedeelte zitten dagboekje therapie etc.... maar je mag ook gerust een dagboekje in de open ruimte maken als jij dat wenst!
ja lotgenoten steun zowel in open gedeelde als in verborgen gedeelde is hetzelfde hoor steun vinden bij elkaar!
ik hoop van harte dat je ze hier kan en mag vinden,
liefs silvia
-
Gast
-
silvia wild rose 77
- Berichten: 351
- Lid geworden op: 04-03-2015 17:04
-
Monique Amber
- Berichten: 493
- Lid geworden op: 18-09-2013 01:48
Welkom hier op het forum. Ik was een poos heel actief hier. Nu is dat stukken minder, omdat traumatherapie veel van me vergt. Ik weet niet of hier nog meer lotgenotes zijn die binnen hun huwelijk zijn misbruikt. Ikzelf niet. Ik ben door mijn opa misbruikt. Ik weet eigenlijk niet of ik hier heb gedeeld hoe ik dingen beleefd heb. Ik probeer te begrijpen wat je hier mee bedoelt?
Weet je, hoe meer je hier bent en van je laat horen hoe eerder je ook op het gesloten deel toegang krijgt.
Ik probeer hier weer vaker te komen.
Warme groet,
Monique Amber
Weet je, hoe meer je hier bent en van je laat horen hoe eerder je ook op het gesloten deel toegang krijgt.
Ik probeer hier weer vaker te komen.
Warme groet,
Monique Amber
Zwijgen is zilver, Spreken is goud!
-
Gast
Bedankt Monique Amber
Ik snap precies wat je bedoelt als je zegt dat traumaverwerking veel energie kost. Ik ben in december gestart met een behandeling bij Impegno en ben nu ook begonnen met traumaverwerking. Alleen had voor mij de hulp op geen beter moment kunnen komen. Het was zo fijn om na al die jaren alles binnenskamers te houden, eindelijk over alles te mogen praten. Ik was/ben emotioneel een wrak, maar ik weet dat ik alleen sterker kan worden door er over te praten en te verwerken. Ik heb het dan ook heel moeilijk en probeer daarom afleiding te zoeken. Ik vind het fijn om alles van me af te schrijven. Maar ook ben ik graag creatief bezig met mijn dochter. Ik heb nog een lange strijd voor de boeg, maar ik weet dat ik sterker ga worden. Na een halve eeuw strijd gaat voor mij nu de zon schijnen. Eerst nog even tussen de buien door, maar later zal het steeds zonniger worden. Hij gaat mij niet klein krijgen.
Lieve groeten van Jolanda ( joptimist)
Ik snap precies wat je bedoelt als je zegt dat traumaverwerking veel energie kost. Ik ben in december gestart met een behandeling bij Impegno en ben nu ook begonnen met traumaverwerking. Alleen had voor mij de hulp op geen beter moment kunnen komen. Het was zo fijn om na al die jaren alles binnenskamers te houden, eindelijk over alles te mogen praten. Ik was/ben emotioneel een wrak, maar ik weet dat ik alleen sterker kan worden door er over te praten en te verwerken. Ik heb het dan ook heel moeilijk en probeer daarom afleiding te zoeken. Ik vind het fijn om alles van me af te schrijven. Maar ook ben ik graag creatief bezig met mijn dochter. Ik heb nog een lange strijd voor de boeg, maar ik weet dat ik sterker ga worden. Na een halve eeuw strijd gaat voor mij nu de zon schijnen. Eerst nog even tussen de buien door, maar later zal het steeds zonniger worden. Hij gaat mij niet klein krijgen.
Lieve groeten van Jolanda ( joptimist)
-
Monique Amber
- Berichten: 493
- Lid geworden op: 18-09-2013 01:48
-
Gast
Op facebook schrijf ik niet zo veel, want dat leest iedereen mee. En ik weet eerlijk gezegd niet precies wat een blog inhoud? Kunnen andere mensen dat ook lezen? Mijn behandelaarster heeft me gevraagt om een witboek bij te houden en ik moet positiviteitspunten van mezelf opschrijven. Maar ik ik heb ook wel eens zin om om het negatieve van me af te schrijven. Dat doe ik vaak door het op te schrijven in een email. Ik kan gelukkig goed opschrijven wat ik denk/dacht of wat ik voel/gevoeld heb. Ik stuur die emails gewoon naar mijn behandelaarster. Soms schrijf ik ook gedichten, maar die zijn dan wel vaak heel emotioneel voor mij. Misschien ga ik er af en toe een keer 1 plaatsen in de rubriek gedichten, als ik straks die rubriek ook kan lezen. Het zijn wel gedichten die misschien herkenbaar zijn voor andere lotgenoten, maar ook heel emotioneel. En ik hoop in de toekomst op dit forum ook af en toe van me af te schrijven. Maar ik heb het idee dat het heel rustig is op het forum. Dat is eigenlijk wel jammer. Ik heb het idee dat ik niet helemaal op het juiste moment lid ben geworden, zo net na een ledenstop. Hopelijk komen er meer nieuwe leden in de toekomst.
Groetjes Jolanda
Groetjes Jolanda