ladyleo

[wie?]

Hallo Ladyleo,

Ook vanwege deze kant welkom. K vind het jammer voor je dat je hier hebt aangemeld, het had beter geweest dat het nooit gebeurd was. Maar je kent jezelf blijkbaar goed en je weet waar aan je wil werken en je hebt al belangrijke stappen gezet. Volhouden zou ik zeggen!
Verder sluit ik me aan bij de anderen: doe het rustig aan, niets moet en bijna alles mag

groetjes,
Wie?

[ladyleo]

jaa vond het wel heftig, ook omdat ik er eerst niet zelf voor had gekozen! Was wel een harde klap... Maar uiteindelijk is het goed geweest. Ik wilde al die jaren maar 'gewoon' doorgaan. Wel therapie gehad en voor dat moment hielp dat, maar niet op langer termijn. Ik deed SPH, 2 jaar gehad en mijn jaarstage in het derde jaar liep ik in de psychiatrie. Je raad het misschien al, was toch dus niet het goede moment. Terwijl ik daarvoor altijd dacht dat dit werk het wel voor mij was en ik er ook klaar voor was. Tijdens mijn stage was ik eerst juist heel sterk en werd ik er voor mijn gevoel niet mee geconfronteerd. Thuis merkte ik dat ik veel moe was en uiteindelijk knapte er ook iets op stage en op hun advies moest ik ermee stoppen:( Ik had al een diploma voor Sociaal cultureel werk en werk nu in de kinderopvang en gehandicaptenzorg. Eerst lekker werken en geld verdienen en als ik er weer klaar voor ben ga ik weer naar school. Ben namelijk in al die jaren ook erg aangekomen doordat ik een emotie-eter ben. Nu is eindelijk het moment dat ik ook al die kilo's er weer af ga krijgen! nu al 5 kilo af:) Dus het begin is er!

[Gast]

Hoi Ladyleo,

Welkom hier op het forum. Hoop dat je er kunt vinden wat je zoekt!
De lat voor jezelf heel hoog leggen is erg herkenbaar voor mij. Snap ook wel wat je schrijft over je familie en vrienden; die weten allemaal dat je het moeilijk hebt en willen je ook helpen maar met regelmaat snappen ze het gewoon niet. Het is niet fijn om dan erg je best te moeten doen om dat wel voor elkaar te krijgen en bovendien schaam ik me er vaak voor en wil het niet uitspreken.
Het fijne aan lotgenotencontact is voor mij dat je vaak maar een half woord nodig hebt. En hier op het forum is het voordeel dat je dat kunt doen op het moment dat het jou uitkomt.
Als ik het zo lees ben je al heel goed aan de slag met je verwerkingsproces, knap dat je er zo de tijd voor kunt nemen! Heel veel succes!

Groetjes Mieke

[ladyleo]

Hoi Ladyleo,

Welkom hier op het forum. Hoop dat je er kunt vinden wat je zoekt!
De lat voor jezelf heel hoog leggen is erg herkenbaar voor mij. Snap ook wel wat je schrijft over je familie en vrienden; die weten allemaal dat je het moeilijk hebt en willen je ook helpen maar met regelmaat snappen ze het gewoon niet. Het is niet fijn om dan erg je best te moeten doen om dat wel voor elkaar te krijgen en bovendien schaam ik me er vaak voor en wil het niet uitspreken.
Het fijne aan lotgenotencontact is voor mij dat je vaak maar een half woord nodig hebt. En hier op het forum is het voordeel dat je dat kunt doen op het moment dat het jou uitkomt.
Als ik het zo lees ben je al heel goed aan de slag met je verwerkingsproces, knap dat je er zo de tijd voor kunt nemen! Heel veel succes!

Groetjes Mieke

Bedankt voor je reactie. Het is op een bepaalde manier fijn om te lezen dat er herkenningspunten zijn, natuurlijk niet dat mensen het ook mee hebben gemaakt. Maar ik denk dat het wel 'leerzaam' is om te zien hoe anderen ermee omgaan. Ik wil ook niet dat vrienden, familie er steeds mee bezig zijn en ik heb de afgelopen jaren zeker geleerd om niet steeds de aandacht daarop te vestigen. Dat werkt alleen maar tegen. Maar snap ook zeker dat mensen het niet uit willen/durven spreken omdat ze zich schamen. Ik heb meer dat ik me snel schuldig voel over dingen. Ook over dit hele proces naar mijn familie toe, terwijl ik zeker wel weet dat het goed voor mij is geweest. Maar mijn familie is niet wat het moet zijn en voor mij is mn broer al uit de familie, terwijl dat voor de rest niet zo is. Dat vind ik vooral nu lastig. Daarom vind ik de decembermaand ook moeilijk, niet eens dat we veel met de familie doen. Dat wil ik nu voor mezelf ook even niet. Maar het is wel echt een familiemaand met sinterklaas en kerst en dat doet pijn. Was het maar allemaal normaal...

[Gast]

Hoi Ladyleo,

Net als jij wil ik ook niet dat mijn familie en vrienden constant bezig zijn met mijn "strijd". Alleen wil ik dt niet zo zeer omdat dat tegen zou werken als wel omdat ik vind dat ze al genoeg aan hun eigen dingen hebben en niet wil dat ze zich ook nog over mij druk maken.
Verschil is denk ik zeer zeker wel dat diegene die mij misbruikte geen familie van mij is. Als ik jou situatie zo lees is dat wel het geval en dat lijkt me een enorm gecompliceerde situatie zeker tijdens de feestdagen!
Helaas zitten die er weer aan te komen; wil je daarmee heel veel strekte wensen!

Groetjes Mieke

[ladyleo]

Hoi Ladyleo,

Net als jij wil ik ook niet dat mijn familie en vrienden constant bezig zijn met mijn "strijd". Alleen wil ik dt niet zo zeer omdat dat tegen zou werken als wel omdat ik vind dat ze al genoeg aan hun eigen dingen hebben en niet wil dat ze zich ook nog over mij druk maken.
Verschil is denk ik zeer zeker wel dat diegene die mij misbruikte geen familie van mij is. Als ik jou situatie zo lees is dat wel het geval en dat lijkt me een enorm gecompliceerde situatie zeker tijdens de feestdagen!
Helaas zitten die er weer aan te komen; wil je daarmee heel veel strekte wensen!

Groetjes Mieke

Heel erg bedankt!:) Helaas werd ik daar gisteren al mee geconfronteerd toen mijn zussen begonnen over sinterklaas vieren. Ik heb eerlijk toegegeven dat ik het gewoon niet met de hele familie wil vieren. Met mijn broer erbij dus. Dan liever hij wel en ik niet. Natuurlijk willen hun ook liever met allemaal en anders niet. Maarja, dan gebeurd er als familie zijnde helemaal niets. Hoe moeilijk ik het ook vind, heb gelukkig eerlijk aan kunnen geven hoe ik erover denk en dat respecteren ze. Maar zoo dubbel. Ik weet dat ik me niet schuldig moet voelen, maar toch door de hele situatie zijn we geen gewone familie en dat is moeilijk! maar dat blijven denken heeft ook geen zin... Dus misschien toch wel goed dat het zo gaat. Heb ik er in ieder geval controle op!

en wat betreft met anderen, daar heb je gelijk in. Iedereen heeft ook eigen dingen, maar je bespreekt het dus weinig met anderen?

[Sofie]

Hoi Ladyleo,

Ja familie feesten vind ik ook moeilijk, niet omdat ik dan "mijn fam" ziet. (daar heb ik helemaal geen contact meer mee) maar gewoon dat andere mensen wel een gezellige fam. hebben en ik niet.
Dan voel ik me vaak eenzaam.

Ik vind het wel heel goed van je dat je het heb kunnen aangeven. Top T1
En waarom zou je je schuldig moeten voelen? naar mijn mening is dat nergens voor nodig

Sterkte en liefs,
Sofie

[ladyleo]

Sofie, heb je helemaal geen contact meer met je familie nee? Door de situatie ook of? Dat lijkt me dan ook wel moeilijk? Misschien blijven die familiefeesten wel moeilijk ja, daar zit ik wel tegenop.
Maar zelfs mn moeder zei vandaag nog dat ze het knap vindt dat ik zo goed mn grenzen aan kan geven. Dat is ook waar ik blij mee ben. Verder nog niet zo... Ook zij heeft er moeilijk mee, net als ik. Pff.. Dat zijn toch de momenten waarop ik me schuldig voel. Ook al weet ik heeel goed dat het niet hoeft! Maar je maakt zoveel los bij andere mensen ook!

[Sofie]

Hoi Ladyleo

Als je fam. ervan af weten dan weten ze ook dat jij met hem geen contact wilt hebben ook al is het voor je moeder ook moeilijk.

Ik heb helemaal geen contact meer met mijn fam. en dat komt idd door de situatie. Doordat ze voor de daders kiezen en hun kop in het zand steken en mij niet willen geloven.
Heb het geprobeerd maar dan vinden ze dat ik mij aanstelt en ze geloven mij niet. Dus ja.
Dat vind ik wel moeilijk. Had het liever allemaal anders gewild.
Laat het even hierbij.

Sterkte,
Sofie

[Gast]

Lieve Sofie en Ladyleo,

Wil even zeggen dat ik jullie heel erg moedig vind!!
Soms doet het heel erg pijn om ''alleen'' te zijn tussen je familie...
Maar wat ontzettend knap dat jullie voor jezelf kiezen en je grenzen aangeven, daar mag je wel ontzettend trots op zijn!! Hoe moeilijk (en eenzaam) het ook is.
Ik ben stiekem heel erg jaloers.. mij lukt het nog steeds niet..

Dit wilde ik even tegen jullie zeggen Jullie (en iedereen hier!) zijn het zó waard!! GL

Veel liefs, Vlinder.