het moeilijkere deel trigger

slachtoffer van verkrachting. hier mag men alles met ons delen
bibith
Berichten: 400
Lid geworden op: 18-01-2013 18:09

het moeilijkere deel trigger

Bericht door bibith » 12-02-2013 18:40

triggers
de 1 keer ik was 11 weet het nog goed koninginnendag 1977 mocht voor het eerst alleen de stad in . Wat een feest en ja amsterdam is groot en ik dacht veilig. Ik liep op een gracht en werd aangesproken door een paar mannen die hem fiks hadden geraakt met alcohol ze vroegen mij de weg en ze spraken slecht nederlands, mij was geleerd dat je volwassen altijd moest helpen dus ik ze er naar toe brengen. Ineens waren ze niet aardig meer ze trokken me een huis binnen ze waren met zijn 6 en ze kleden mij uit en deden alles met me die pijn die vernedering ik moest hun vieze ding aflikken en ze stopte hem overal in het duurde lang heel lang en toen lieten mij gaan. Ik huilend naar huis en vertellen wat er was gebeurd kreeg te horen dat ik er zelf om had gevraagd en dat ik een vies meisje was moest maar snel gaan douchen. Nachten heb ik er wakker van gelegen en voelde ik de pijn wilde nooit meer wat met mannen want die deden je zeer toch op mij 17 verliefd nee werd omgekocht hou niet van mannen val niet op ze maar hij kocht rozen chocolade we gingen naar de bioscoop en deed meer dingen die mijn ego streelde op een dag kwam ook zijn ware aard boven en hij dwong mij tot handelingen die ik niet eens durf te vertellen zo smerig .Ik word op het moment heel erg getriggert door een arm om me heen of een woord wat een man tegen me zegt ik leef constant in angst ben in therapie en mijn ggz begeleidster heeft contact met een psycholoog en een psychiater die beide mannen zijn om mij zo min mogelijk met mannen in contact te brengen maar op de therapie groep waar ik zit zitten 6 mannen dus ik ga door een hel .
Ik weet het allemaal niet meer
Mannen zijn beesten of eigenlijk nog erger dan dat
Er is mij weinig bespaard gebleven

Gast

Bericht door Gast » 14-02-2013 18:29

Lieve Belinda

Vreselijk zeg, dat je op eigenlijk zo een leuke dag zo nare dingen hebt meegemaalkt

Vind het knap dat je dit durft te delen meid hopelijk lukt het wat op
begrijp dat het tussen mannen moeilijk in de groep lig maar je hebt toch ook vrouwengroepen althans bij ons heb je dat toch.

Anderzijds is het miss ook wel een groeproces om terug te leren omgaan met mannen.

heb hier geen andere woorden voor vreslijk

liefs Silvia

Gast

Bericht door Gast » 14-02-2013 21:19

Lieve Belinda

Ik vind het moedig dat je je verhaal durft te delen. Echt sterk van je!
Vindt het erg dat zoiets je moest overkomen en dat je zulke vreselijke dingen moest meemaken, wat ervoor zorgde dat je schrik en geen vertrouwen hebt in mannen. Kan me voorstellen dat het daarom extra moeilijk is om dan juist met zo veel mannen in een groep te zitten.
Ben je al lang in begeleiding en op welke manier ga je met je gebeurtenissen om?

Als mijn vragen niet gepast zijn of je niet wil of kan antwoorden mag je dit altijd zeggen. Alles gebeurt op jouw tempo

Als ik mag zou ik je graag en knuffel willen geven knuf

Liefs
Christine

bibith
Berichten: 400
Lid geworden op: 18-01-2013 18:09

Bericht door bibith » 14-02-2013 23:11

trigger ik kom er nog nog niet zo lang voor uitik vole nog hoe ze hun dingen in me staken en heo die lucht ga er nog van over mijn nek
en ik ben schuldig ik ben vies ik heb het zelf gewild
is me altijd gezegd
pas nu jaren later weet ik dat dat het misschien niet waar is
ik ga morgen over naar een andere groep
waar minder mannen zijn
ik zat nu echt in een mannen groep en dat ging gewoon niet
morgen maar afwachten
ze praten wel met me maar ik gaf het toe moest vandaag vertellen maar dan voel ik die vernedering die pijn alles keer keer op keer
is nog erger als dat andere wat met me gebeurt is
ze laten het aan mijn over in mijn tempo om het er over te hebben
maar ze luisteren heel goed en dat is fijn
ik kan ner niet me oom gaan elke man die maar de weg wilt vragen of wat anders denk ik al bij o jee hij wil me ..... en ga maar door
ik zoek de weg nog wie weet vind ik het ooit probeer het hier bij jullie omdat jullie het ook hebben mee gemaakt en herkeninning is heel fijn

bibith
Berichten: 400
Lid geworden op: 18-01-2013 18:09

Bericht door bibith » 15-03-2013 17:38

iedereen heeft zijn mond vol over de dag
de dag die ik wil vergeten
iedereen vind het leuk en ik moet het ook maar leuk vinden
de kroning ik heb er zeer gemengde gevoelens bij
mijn hoop is echt dat het naar 27 april gaat
niet dat ik dan dat nare niet kwijt ben o nee dat zal nog wel even duren
maar misschien kan ik dan weet niet zeker ook ergens in de toekomst weer genieten van wat ze een feestdag noemen
sluit volgende week de crisis therapie af heb er niet echt veel aan gehad jammer genoeg
ze wilde niet diep ingaan op mij problemen op een therapeut na
gister moest ik van iets wat in mijn hoofd zat een tekening maken en voor het eerst dat ik het uittekende
ik kan in creatieve therapie want daar was het bij veel kwijt
nu gaat zij die het geeft in haar omgeving kijken voor een goede therapeut die geschikt is voor mij
dus ik hou er wel wat aan over wat goed voor me is
moet heel veel verwerken
maar heb een klein stapje gemaakt om naar boven te komen op die hele grote berg

Gast

Bericht door Gast » 17-03-2013 15:36

Lieve, Belinda

Lastig zeg meid idd moeilijk op een goede peute te vinden

Jammer dat je zo weing gehad hebt aan drama therapie

tekenen kan heel goe helpen ook als je geen terapie hebt teken veel voora als je niet echt goednt praten
Succes naar het zoeken naar een goede therapeute
Ik heb ook zo van die bepaalde datum's die ik liever wil vergeten

Maar ik heb zo iets nu van het zijn gewoon dagen als alle andere moeilijk in het begin maar hoe meer je het herhaalt hoe sneller dat he lukt althans bij mij

zeker kom je er meid al zal het altijd een stukje van je leven blijven jammer genoeg

Heb je zicht op wanneer je een nieuwe peut hebt?

Liefs Silvia

bibith
Berichten: 400
Lid geworden op: 18-01-2013 18:09

Bericht door bibith » 17-03-2013 16:37

lieve Silvia

Nee heb nog geen uitzicht op hoe en wanneer
Ze gaat op zoek en ja dat kan even duren
Maar ben al blij dat ze dat voor me wil doen
Ik blijf ook verders zoeken
Mijn case manager vond het ook een goed idee
ze vind het moeilijk en is daar ook heel eerlijk in maar we praten er wel over
het heeft gewoon heel lang geduurd voor ik er over dorst te praten
het was een geheim zo voelde het zo was het opgelegd
en ja nu is het een tsunami aan gevoelens
maar het opschrijven helpt zeker en weten dat je niet alleen er in bent geeft een bepaald gevoel wat ik niet kan omschrijven weet het niet maar durf het hier wel en dat is echt een hele stap geweest heb er hel lang over na gedacht of ik het wel moest doen maar het werkte een beetje als een bevrijding dat wel
maar hoop dat ik het inderdaad met de nieuwe peut kan vinden is maar afwachten
dank je voor je lieve reactie

Gast

Bericht door Gast » 25-04-2013 23:26

hai Bibith

ik kan je sowieso al vertellen,hier heb je absoluut geen schuld aan
wat jou is overkomen,had niet mogen gebeuren
ik begrijp je angst voor mannen,ik voel met je mee
en over die vriend,waar je eigenlijk geen relatie mee wilde
die heeft je er ingeluisd
makkelijke prooi dacht ie vast
je was niet weerbaar genoeg,je was zwakker en hij was sterker
maar ook hier mag je absoluut niet jezelf de schuld van geven
nee ik heb geen makkelijk praten,ik heb geregeld dit soort confrontatie's met me therapeute,niet slecht bedoelde hoor,gewoon menings verschil
maar ik hoop dat je de goede begeleiding krijgt en goede therapie
en je hebt nu wel vrouwelijke therapeuten,zo niet,vraag er om
jij bent belangrijk,en jij moet je wel prettig voelen

liefs

bibith
Berichten: 400
Lid geworden op: 18-01-2013 18:09

Bericht door bibith » 30-04-2013 00:04

word net wakker en ben naar de pc gekropen omdat ik al paar weken bijna niet kon lopen word al beetje beter maar het word me teveel die gevoelens die pijn die schaamte alles komt volop terug ben bang dat kleine meisje in me is zo bang ze huilt en ik laat haar voor het eerst echt huilen maar voel me zo hopeloos bang verraden en alleen alles van toen het leeft nog steeds het is niet dood was maar zo ze zeggen dat hoorde ik iemand beweren dat de pijn minder werd na jaren nu die weet niet waar die het over heeft ik zit volop in de verwerking dat wel maar de pijn is ondragelijk aan alle kanten ik kan het gewoon niet meer aan hoe hard ik ook vecht ik kom elke keer weer terig beneden aan dit is een dag die ik wil vergeten maar niet kan omdat een stel ... hun handen en nog veel meer niet thuis konden houden ze moesten zo nodig een onschuldig meisje want meer was ik niet haar onschuld af nemen en haar voor eeuwig smerig maken zo voelt dit voor mij nu nog maar kan erom huilen want terwijl ik dit tik stromen de tranen over mijn wangen dat gevoel is bevrijd en dat is al heel wat daar ben ik blij om maar ben blij dat 30 april na vandaag geen koninginedag meer is

Gast

Bericht door Gast » 30-04-2013 01:52

Sterkte Belinda,

Jammer dat je het zo moeilijk hebt laat je tranen maar stromen huilen kan opluchten en het mag echt hoor!

knuf als het mag?


Liefs Silvia

Plaats reactie

Terug naar “Verkrachting”