Dagboek Runtogain

[wie?]

Hey Runtogain,

Hoe gaat het met je? Hoe is het met je vermoeidheid? Nog drukke eken gehad?
Lukt het al een beetje om het allemaal wat te begrijpen??

Wil je veel sterkte wensen!

Groetjes,
Wie?

[runtogain]

Hallo meiden en dagboekje,

Dank voor jullie berichtjes.
Het gaat. Ik red me, zoals altijd.
Gelukkig schijnt de zon wat vaker scheelt voor alles een beetje. Al blijft de vermoeidheid en vind ik het leven nu gewoon zwaar. Als ik nu mijn gedachten eens in de energy-saving-modus zou kunnen zetten.. scheelt een hoop energie. Maar goed het is zoals het is. Zoals de acceptatie en mindfulness goeroes je willen laten geloven. Volgens mij bijten, het in het hier en nu/acceptatie gedoe en het willen veranderen mekaar. Stilstaan om vooruit te komen.
Weet wel dat ze gelijk hebben hoor , ik ben het alleen even spuugzat omdat het nu niet zo lijkt te werken voor mij. Zou wel eens kunnen komen omdat de acceptatie ver te zoeken is op dit moment.

Denk er over om te stoppen met therapie. Vind het zo moeilijk. Klap alleen maar dicht. Het werkt gewoon niet. Als het lukt probeer ik open en eerlijk te zijn maar ik durf haar niet helemaal toe te laten(vaak onbewust), vertrouw het niet helemaal. Vind het heel erg.
De locatie is ook veranderd, voel me daar niet fijn, opgesloten, ik kan geen kant op als we naar haar kamer lopen. Een klein hok, vreselijk! Het oude hok was misschien niet mooi, oud en donker maar een stuk veiliger. Hier is het heel licht en zit ik op een open bankje (geen hoge brede armleuning meer waar ik me nog wat schuil kan houden). Het kan nergens anders dus heb geen keus. Ben er nog niet zo vaak geweest dus misschien moet het wennen.
Ergens anders naartoe is geen optie. Toen ik eraan begon had ik al zoiets ik probeer deze en anders doe ik het zelf. Opnieuw een therapeut leren "vertrouwen" (voor zover dat gaat) gaat me echt niet nog eens lukken. Daar begin ik echt niet nog eens aan. Alleen zo gaat het ook niet werken. Hebben jullie raad? Weet het ook niet zo goed. Sry moest even spuien.

Run

[wie?]

Hallo,

de zon komt af en toe piepen en de temperaturen zijn wat hoger dus dat scheelt idd al heel wat. Hopelijk blijft het wat duren.

Mindfulness en therapie zijn zware dobbers hé! Begrijp heel goed je gevoelens ivm therapie. Haar echt wel willen toelaten en ernaar verlangen maar langst de andere kant doodsbang zijn, het dichtklappen, willen stoppen.... allemaal heel herkenbaar maakt het natuurlijk niet gemakkelijker voor jou. Ik kan je eigenlijk maar ene raad geven. Volhouden!!! Het zal zeker niet snel keren of beter of gemakkelijker gaan. Maar als je niet opgeeft en blijft doorgaan kom je er wel en dan zal het wel heel stilletjes aan af en toe beter gaan. en misschien af en toe wat op papier zetten en afgeven kan een beetje helpen.

Zou ook zeker je gevoel ivm de nieuwe locatie en de bank bespreken. Misschien hebben ze de vorige bank nog ergens staan en kan die nog bij in de ruimte. Wie weet.

Veel sterkte!!
Wie?

[Gast]

hoi Runtogain,

Hoe gaat het momenteel met je?

liefs Silvia knuf

[Gast]

Lieve meid,


Redt je het wat?

Liefs Silvia knuf

[runtogain]

Hey lieve meiden,

Heb jullie berichtjes een tijd terug al gelezen en ben blij met jullie steun. Ik heb de therapie voortgezet, alleen wel even een pauze gehad. Het is ook wel nodig/beter besef ik om door te gaan, alleen zo ongelofelijk moeilijk/lastig, zoals jullie weten. De laatste tijd veel pijn door stress, spelen veel dingen. Alleen lastig om daar nu hier iets over te vertellen.

Take care!
Run

[Gast]

Lieve Runtogain

Wat een knappe beslissing meid om toch door te gaan met therapie ja idd het kan soms zwaar zijn even afstand houden kan soms helpen

knap hoor meid !

Sterkte met je stress hier moet niets hé meid maar weet dat je alles mag delen als jij je er klaar voor voelt

sterkte en succes met alles wat op jou pad volgt en ook in therapie

liefs Silvia knuf

[Gast]

Lieve Runtogain,


Hoe gaat het nu met je?

Liefs Silvia knuf

[runtogain]

Dank je lieve Silvia!

Sorry, heb alweer een tijdje mezelf wat teruggetrokken op het forum.
Het lukt me om me op te laden voor het werk en alles te doen wat ik moet doen. Niemand merkt iets aan me. Eenmaal thuis gekomen zijn de knollen op en sleep ik me door de rest van de dag/ het is een worsteling. En mijn huisje een beetje een bende .
Het luk me nog steeds niet goed om een lijntje uit te gooien (hier op het forum of in mijn omgeving/ peut). Even contact even uit mijn hersenspinsels getrokken te worden, zou zoveel helpen. Hoef dan niet zo diep te gaan.
Hoop het nog eens te leren. Lukt toch altijd weer zelf en gaat steeds minder diep maar toch. Ben best hardleers Toch blij die kleine verbetering op te merken.
Probeer het allemaal weer op te pakken. Het bijlezen heeft even tijd nodig vrees ik.

Gr.
Runtogain

[Sofie]

Lieve Runtogain,

Neem je tijd en ik herken het wel het terug trekken, maar het is mooi ook om te lezen dat je de kleine verbeteringen ziet. Hou die vast. Soms gaat het gewoon stapje voor stapje.

Maar je komt er zeker!

knuf als het mag.

Sofie