lotgenoten seksueel misbruik

[i]Soms dan wil ik een hele dikke muur om me heen.

Een muur waar niemand doorheen kan of mag.
Soms wil ik een heel groot slot op mijn hart.
Een slot dat niemand nog open kan krijgen.
In de hoop zo onbereikbaar te zijn.
Onkwetsbaar en overwoestbaar.

Maar soms vind ik het fijn dat er iemand is
die met veel geduld steen , voor steen.

Het muurtje af te bouwen
Om de sleutel na mijn hart te vinden
In de hoop weer even bereik baar te zijn.
Even mijn masker af te nemen.
En geen angst te moeten hebben
oM mijn verdriet en onmacht te tonen.

Het voelt goed om te weten dat mijn hart op slot kan.
Maar dat er steeds iemand om heen is
Die de sleutel altjd binnen handbereik heeft en is voor mij.[/i]

wat een verscheurend verlangen...
geen woorden...

Heel mooi verwoord Silvia!

herkenbaar gevoel dat jij 'to the point' kan omschrijven. Echt mooit!

Liefs
Wie?

mooi en knuf

dank je

Zo kwetsbaar, zo mooi verwoord....

Lieve groet,

Monique Amber.

Hey Sylvia.
Zie dat je dit al een jaar geleden hebt gepost, maar ik lees het vandaag pas.
Vind het erg mooi geschreven, zo herkenbaar!

Dank voor je mooie gedicht.

Groeten
Danique.