Gedichten Vlinder (kan triggeren)

[Gast]

''LEEGTE"

Ik schrijf
maar het blad blijft leeg
Ik sta stil
terwijl ik toch beweeg
Ik ga dood
Terwijl het leven verder gaat
Ik hoor niets
Maar er is wel lawaai op straat
Ik kijk naar mezelf
Maar zie niemand staan
Ik voel de pijn
langzaam uit mijn lichaam gaan
Ik voel de intense angst
maar kan er niet praten
Er zijn zoveel mensen
maar toch voel ik mij alleen gelaten
Ik kan lachen,
zingen, blij zijn
Maar mijn echt ik
kan toch niet echt vrij zijn
Ik voel even
niet meer hoe het is
Omdat ik het warme gevoel
van leven mis
LEEG...


Klein meisje

Klein, klein meisje
Wat doe je nou toch weer?
Waarom ben je aan het huilen?
waarom wil je nou niet meer?
Is er iets gebeurd dan?
Is er iets aan de hand?
Waarom zit je daar nou stil te staren,
sta je zo op de rand?
Klein, klein meisje,
je 't niet zo te verstoppen.
Ik zie het in je ogen,
mij kun je niet foppen.
Wees nou alsjeblieft jezelf,
of ben je daar zo bang voor?
Ik zal aardig voor je zijn,
ik doe je geen pijn hoor.
Klein, klein meisje,
hoe kan ik je tranen drogen?
Vertellen over mooie dingen?
bloemen, regenbogen?
Wat zeg je? Helpt dat niet?
Hoe komt dat nou toch meisje?
Kom maar hier hoor,
hier is't paradijsje.
Meisje toch, waarom huil je zo?
Niet alles is oeverloos.
Misschien zie je de oever niet meteen.
Dat duurt soms een hele poos.
Maar ook jij zult 'm ooit zien hoor,
eerlijk waar!
Misschien duurt 't een weekje,
misschien duurt 't een jaar.
Tot die tijd mag je bij me kruipen,
lekker veilig, lekker warm,
voor een veilige knuffel en een hele fijne arm...

[Gast]

Wat emotioneel vlinder en zo herkenbaar knap geschreven blijf zeker delen mag ik dat klein meisje een arm aanbieden ? knuf
liefs Silvia

[Gast]

Dankjewel lieve Silvia
En ja dat mag...

Veel liefs

[Gast]

''Gevangen''

Ik zit gevangen, gevangen in een lichaam
Een lichaam dat ik verplicht moet delen
Een lichaam wat niks waard voelt en me eigenlijk helemaal niks kan schelen

Ik zit gevangen, gevangen in een gebeuren
Een gebeuren wat er nooit had mogen zijn
Een gebeuren wat er voor zorgt dat er vanalles perfectionistisch MOET
en er nooit rust is, groot of klein

Ik zit gevangen, gevangen in een dwang
Een dwang om niet meer te hoeven leven
Een dwang zodat ik eindelijk op kan geven

Ik zit gevangen, gevangen in de pijn
De pijn dat maakte dat ik ooit ben geboren
De pijn waardoor ik de strijdlust ben verloren

Ik zit gevangen, gevangen in een cirkel
Een cirkel vol negatieve gevoelens en gedachten
Een cirkel die sterker dan ooit is, als ik niet kan slapen tijdens de nachten

Ik zit gevangen, gevangen in de angst
De angst voor de toekomst en alle situaties waarin ik geen grenzen aan kan geven
Geen nee durf te zeggen en alles op me neem, tot ik niet meer verder wil leven

Ik zit gevangen, gevangen in mezelf
Mezelf, waar ik me zo voor schaam in alle facetten
Mezelf, omdat het me niet lukt mij in een andere positie te zetten

Ik zit gevangen, gevangen in het leven
Het leven, waar ik zo graag weer uit stap
Het leven, dat blijft toch één grote misstap

Ik zit gevangen, gevangen in gedachten
Gedachten dat ik niks kán of mág voelen, mezelf pijn moet doen, moet snijden.
Een gedachte die ik koste wat het kost moet proberen te vermijden

Ik zit gevangen, maar ik wil er zo graag uit
Want gevangenschap kan ik niet langer handelen
Deze gevangenschap is, waar ik dagelijks tegenaan stuit...

[wie?]

Amai Vlinder, dat is heel .............. geschreven.

Heb er gewoon geen woorden voor!!!!
Blijven schrijven zou ik zeggen!!

We?

[Gast]

Lieve Wie?

Lief van je dat je dat zegt

Liefs, Vlinder.

[Gast]

jee Vlinder,
wat een pakkende weergave van dat wat je "gevangen " houdt...
veel herkenning... moest wel even wat weg slikken...
dank je wel

[Gast]

Thanx lieve Damskey!
Hoop niet dat ik je heel erg verdrietig heb gemaakt..?

Een dikke knuffel voor jou als het mag? knuf en veel sterkte en liefs!!

Vlinder!