lotgenoten seksueel misbruik

Dag allemaal,

Ik ben nu een paar maanden verder met verwerken van wat er vroeger is gebeurd en nu komt er steeds vaker bij me boven om me slachtofferulp te praten, en toch aangifte te doen.

Ik weet dat dat lastig is en zie er ook tegen op, maar 2 dingen drijven me toch:

1. Ik ben niet gek, het ligt niet aan mij wat er is gebeurd, het zijn feiten gedaan door mensen die het recht niet hadden.

2. Het zou nu steeds opnieuw kunnen gebeuren op die plek waar ik als meisje ook was. Ze blijven 'vrije liefde' promoten, hoe oud je ook bent.

Hebben jullie ervaring met aangifte, hoe is dat voor je eigen verwerking, ... wat dan ook.

Liefs, sabya

Hoi Sabya;

Is al even geleden maar vraag me af heb je nu aangifte gedaan?

Vind het enorm moedig dat je dat... wil doen.. of gedaan hebt
hoe gaat het het met je therapie?

Neen aangifte doen is in mijn situatie moeilijk geweest en is het nog steeds..

Zou heel mijn familie verliezen... en neen het is niet jou fout!

Liefs Silviaxxx

Dag Sylvia Rose,

Ja, ik heb aangifte gedaan. Met alle spanning en buikpijn vandien, hebben ze me eigenlijk heel goed geholpen. Nu loopt het onderzoek.

Voel me er heel wisselend over, soms doodsbang en wil ik de controle terug, soms en dat is nieuw, opgelucht omdat ik het niet allemaal zelf hoef te doen.

Nog los van de vraag of het lukt om mensen veroordeeld te krijgen, is de serieuze erkenning van wat er is gebeurd en dat het fout is wel helpend. Ook het idee dat deze politiemensen gaan aankloppen bij de daders en ze aan de tand gaan voelen doet me goed.

Ben nu op zoek naar een goede therapievorm of therapeut. Als je nog tips hebt?

Sabya