Ik ren mezelf een beetje voorbij door drukte thuis, kerstvoorbereidingen en er zijn voor schoonouders en vrienden.
Het "parkeren van m'n trauma" kan ik bijna weer automatisch doen, maar ik ben me er nu bewust van. Zwaar gevecht in mezelf, want ik weet dat het niet goed is, maar ik kan anders niet goed functioneren.
Doe dus eigenlijk alles op halve kracht en niet voor de volle 100%, wat dus weer erg lastig is als je alles perfect wilt doen.
Pffff erg vermoeiend dit zware gevecht in mezelf.
Herkent iemand dit?
Groeten
Danique
"Parkeren van trauma"
-
Danique
- Berichten: 356
- Lid geworden op: 23-09-2013 13:32
"Parkeren van trauma"
* Never judge a book by it's cover. *
* De beste wraak is een goed leven! *
* De beste wraak is een goed leven! *
-
Monique Amber
- Berichten: 493
- Lid geworden op: 18-09-2013 01:48
Lieve Danique,
Wat moeilijk denk ik.
Of ik het herken? Wel de behoefte om even niet meer te hoeven voelen.
Maar, ik heb in het leven gelukkig al geleerd om voor mezelf te kiezen en om perfectie los te laten. Dat gun ik jou ook zo. Want, waarom kies je voor al die drukte? En wat gebeurt er als je dit niet doet? Waarom mag je niet voor jezelf kiezen?
Het is een goed teken dat je je er bewust van bent. Is dit niet eigenlijk ook een terugval. Het laat je zien waarom je jouw trauma parkeert en daar kan je van leren en dan kan je verder. Want, ik hoop wel dat je blijft doorzetten!
Liefs,
Monique.
Wat moeilijk denk ik.
Of ik het herken? Wel de behoefte om even niet meer te hoeven voelen.
Maar, ik heb in het leven gelukkig al geleerd om voor mezelf te kiezen en om perfectie los te laten. Dat gun ik jou ook zo. Want, waarom kies je voor al die drukte? En wat gebeurt er als je dit niet doet? Waarom mag je niet voor jezelf kiezen?
Het is een goed teken dat je je er bewust van bent. Is dit niet eigenlijk ook een terugval. Het laat je zien waarom je jouw trauma parkeert en daar kan je van leren en dan kan je verder. Want, ik hoop wel dat je blijft doorzetten!
Liefs,
Monique.
Zwijgen is zilver, Spreken is goud!
-
Danique
- Berichten: 356
- Lid geworden op: 23-09-2013 13:32
Jij weet ook altijd de juiste vragen te stellen he 
Waarom kies ik voor al die drukte? Voor iedereen leuke cadeautjes kopen, hele huis schoon voor de kerst, tja.... het geeft ook voldoening. Vooral andere blij maken met cadeautjes enzo.
Daarnaast moesten we een nieuw bed kopen omdat het waterbed lek is. Dit kost tijd/energie en vooral veel regelen. Dit is nu bijna klaar, morgen wordt ie gebracht en gemonteerd. Hoop daarna weer beter te kunnen gaan slapen.
En als ik zo'n projectje er even bij krijg, dan parkeer ik dus m'n trauma en focus ik me op alles wat er moet gebeuren. Het is dus ook niet dat ik er helemaal zelf voor kies, maar dat het dan allemaal goed/perfect moet gebeuren is dan wel mijn ding. Ik leef dan iedere dag op To Do lijstjes, zo kan ik dan functioneren.
En dan heb ik het nog niet eens over werk!! Waarom kies ik voor zo'n heftige baan... Prestatiedrang, erkening, waardering... weet het niet, maar denk er wel over na. Volgend jaar ga ik hier induiken.
Maandag met peut afgesproken dat ik toch m'n trauma ga toelaten deze weken. Toch ga schrijven ook al ben ik niet alleen thuis. ba het gewoon doen
Peut zei ook dat het een lichte terugval is, maar dat dit ook normaal is in het proces. Ik ga dus zeker door Monique, ik geef zeker niet op!!!
Thanx dus voor je lieve berichtje en goede vragen.
Liefs
Danique
Waarom kies ik voor al die drukte? Voor iedereen leuke cadeautjes kopen, hele huis schoon voor de kerst, tja.... het geeft ook voldoening. Vooral andere blij maken met cadeautjes enzo.
Daarnaast moesten we een nieuw bed kopen omdat het waterbed lek is. Dit kost tijd/energie en vooral veel regelen. Dit is nu bijna klaar, morgen wordt ie gebracht en gemonteerd. Hoop daarna weer beter te kunnen gaan slapen.
En als ik zo'n projectje er even bij krijg, dan parkeer ik dus m'n trauma en focus ik me op alles wat er moet gebeuren. Het is dus ook niet dat ik er helemaal zelf voor kies, maar dat het dan allemaal goed/perfect moet gebeuren is dan wel mijn ding. Ik leef dan iedere dag op To Do lijstjes, zo kan ik dan functioneren.
En dan heb ik het nog niet eens over werk!! Waarom kies ik voor zo'n heftige baan... Prestatiedrang, erkening, waardering... weet het niet, maar denk er wel over na. Volgend jaar ga ik hier induiken.
Maandag met peut afgesproken dat ik toch m'n trauma ga toelaten deze weken. Toch ga schrijven ook al ben ik niet alleen thuis. ba het gewoon doen
Peut zei ook dat het een lichte terugval is, maar dat dit ook normaal is in het proces. Ik ga dus zeker door Monique, ik geef zeker niet op!!!
Thanx dus voor je lieve berichtje en goede vragen.
Liefs
Danique
* Never judge a book by it's cover. *
* De beste wraak is een goed leven! *
* De beste wraak is een goed leven! *
-
secretgarden
- Berichten: 45
- Lid geworden op: 29-11-2013 07:48
Wauw Monique..wat e wijze woorden idd! 
Ik herken het wel.Heb het ook jarenzo moeten doen met uiteindelijk e burn-out tot gevolg op emotioneel en geestelijk vlak !
Altijd maar doorgegaan,perfectionistisch in mijn werk,op mezelf ,op alles...
Door die burn-out heb ik geleerd meer rust te nemen voor mezelf,ik werk (maar) 28uur omdat ik weet dat ik meer niet aankan.(loop ik mezelf weer voorbij)Te proberen minder perfectionistisch te zijn..meer los te laten..relativeren
En doordat ik nu meer tijd voor mezelf heb zit ik nu op een punt dat ik besef dat ik met mijn gevoelens aan de slag moet gaan.(kan ze niet uit de weg gaan heb ik geleerd)
Want die gevoelens en gedachten zitten toch ergens binnenin,je kan ze verdringen (bewust/onbewust) maar ik vrees dat ze dan vroeg of laat toch naar oppervlakte komen met de nadelige gevolgen vandien.
Probeer toch wat meer rust te nemen voor jezelf:een voorzichtige raad...
Veel moed en sterkte!!
liefs
tinne
Ik herken het wel.Heb het ook jarenzo moeten doen met uiteindelijk e burn-out tot gevolg op emotioneel en geestelijk vlak !
Altijd maar doorgegaan,perfectionistisch in mijn werk,op mezelf ,op alles...
Door die burn-out heb ik geleerd meer rust te nemen voor mezelf,ik werk (maar) 28uur omdat ik weet dat ik meer niet aankan.(loop ik mezelf weer voorbij)Te proberen minder perfectionistisch te zijn..meer los te laten..relativeren
En doordat ik nu meer tijd voor mezelf heb zit ik nu op een punt dat ik besef dat ik met mijn gevoelens aan de slag moet gaan.(kan ze niet uit de weg gaan heb ik geleerd)
Want die gevoelens en gedachten zitten toch ergens binnenin,je kan ze verdringen (bewust/onbewust) maar ik vrees dat ze dan vroeg of laat toch naar oppervlakte komen met de nadelige gevolgen vandien.
Probeer toch wat meer rust te nemen voor jezelf:een voorzichtige raad...
Veel moed en sterkte!!
liefs
tinne
-
Gast
Herkenbaar. Ik heb ook jaren mijn leven zo vol gepland dat ik niet bij emoties hoefde stil te staan. Ik werkte full time, deed 2 opleidingen tegelijk, 6 keer per week sporten, etc. Tot er een moment in mijn leven kwam dat ik mijn leven niet vol meer kon plannen, toen liep ik vast, want toen kwamen alle emoties wel naar boven, en heftig ook.
-
Monique Amber
- Berichten: 493
- Lid geworden op: 18-09-2013 01:48
-
silvia wild rose 77
- Berichten: 351
- Lid geworden op: 04-03-2015 17:04
-
ikbenkapotgemaakt
- Berichten: 27
- Lid geworden op: 07-03-2015 14:05
Heel herkenbaar wat je beschrijft. Mijn leven heeft altijd bom en bomvol gezeten, en gek genoeg de laatste 2 jaren nog meer dan anders.
Bevredigend vind ik het, 10 dingen tegelijk, het 1 nog niet af, of het volgende alweer in mijn hoofd.
Nu kijk ik daar wel anders naar: wat had ik allemaal nodig om niet stil te hoeven staan bij mezelf?
Sinds 2 maanden weet ik dat de sex die ik al puber in een commune had met teveel oudere mannen niet vrijwillig was, niet "omdat ik van iedereen kon houden" en meer van die verhalen. Het was misbruik, en mijn ouders hadden me moeten beschermen.
Sindsdien is er een bom gebarsten in onze relatie, ook omdat er heel veel consequenties in mijn gedrag zitten van toen, o.a. makkelijk vreemdgaan.
Na 2 weken er intensief mee bezig zijn, vroeg de schade di eik mijn relatie heb toegebracht al mijn aandacht, en wonder boven wonder: het hele misbruik ging weer achter een deur....
Tot vanavond, waarop ik op dit forum zit.
Ik heb wel 1000 excuses gehad om niet aan het misbruik en verwerking toe te komen: te druk, mezelf als dader zien, aandacht aan mijn zoon geven etc etc.
Toch voel ik nu weer hoe noodzakelijk het is om te helen. Ik wil mezelf in elk geval vergeven voor wat ik heb gedaan, en dat dat niet goed was voor me.
Sabya
Bevredigend vind ik het, 10 dingen tegelijk, het 1 nog niet af, of het volgende alweer in mijn hoofd.
Nu kijk ik daar wel anders naar: wat had ik allemaal nodig om niet stil te hoeven staan bij mezelf?
Sinds 2 maanden weet ik dat de sex die ik al puber in een commune had met teveel oudere mannen niet vrijwillig was, niet "omdat ik van iedereen kon houden" en meer van die verhalen. Het was misbruik, en mijn ouders hadden me moeten beschermen.
Sindsdien is er een bom gebarsten in onze relatie, ook omdat er heel veel consequenties in mijn gedrag zitten van toen, o.a. makkelijk vreemdgaan.
Na 2 weken er intensief mee bezig zijn, vroeg de schade di eik mijn relatie heb toegebracht al mijn aandacht, en wonder boven wonder: het hele misbruik ging weer achter een deur....
Tot vanavond, waarop ik op dit forum zit.
Ik heb wel 1000 excuses gehad om niet aan het misbruik en verwerking toe te komen: te druk, mezelf als dader zien, aandacht aan mijn zoon geven etc etc.
Toch voel ik nu weer hoe noodzakelijk het is om te helen. Ik wil mezelf in elk geval vergeven voor wat ik heb gedaan, en dat dat niet goed was voor me.
Sabya