Ik wil niet aangeraakt worden

als je problemen hebt / ervaart met intimiteit, of gewoon als je er iets over kwijt wilt dan kan dat hier
Plaats reactie
Perle
Berichten: 395
Lid geworden op: 12-05-2011 18:11

Ik wil niet aangeraakt worden

Bericht door Perle » 23-05-2012 20:15

Hebben jullie dat nou ook? En hoe ga je daar mee om?

Ik háát het als ik aangeraakt wordt, bv. in de supermarkt als iemand tegen me aanloopt, of op verjaardagen met feliciteren...... of als iemand een knuffel wil ofzo.

O.a. hierdoor haaaaat ik het om in de stad te komen, al die mensen in m'n buurt.

Overdrijf ik of herkennen jullie het ook wel?
Liefs Perle.

Gast

Bericht door Gast » 23-05-2012 22:10

Lieve Perle,
ik herken een beetje wat je zegt maar ook niet helemaal vind het ook vervelend als mensen tegen me aanlopen of mensen die ik niet graag heb me knuffelen ofzo de enigste van wie ik een knuffel wil is van lut omdat ze een moeder voor me is van mijn moeder wil ik ook geen knuffel
tja hoe ga je er mee om he niet te dicht in de buurt komen of het gewoon zeggen aan mensen dat je niet graag wil aangeraakt worden je bent zeker niet de eerste en zeker ook niet vreemd meid
denk wel dat je er van kan leren genieten en het fijn vinden maar het moet dan echt een persoon zijn die je vertrouwt en heel graag hebt
liefs Silvia

Sofie
Site Admin
Berichten: 1812
Lid geworden op: 10-05-2011 12:33

Bericht door Sofie » 25-05-2012 11:50

Hoi Perle,

Ik herken het ook, ik hou ook niet als mensen mij zomaar een hand geven of willen zoenen bij felicitaties gewoon drie zoenen op de wang zeg maar... :(
Ik schakel vaak mijn gevoel uit.
Sommige weten het en doen het ook niet. Maar anderen weten het nog niet en doen het wel. Ik vind dan moeilijk om te zeggen nou liever niet dank je.
Als ik op straat loop of in de supermarkt vind ik het ook vreselijk als ze tegen me aan lopen. Dan wil ik ze meteen het liefst een mep geven. Maar doe het maar niet.

Eigenlijk mag je het wel zeggen zo dat heb ik liever niet.
Mijn man die houd ook niet om iedereen te begroeten met drie zoenen op wang dan wel. (vooral bij andere vrouwen) of een hug geven. Hij zegt het ook gewoon dat die dat niet prettig vind.
En hij heeft geen misbruik verleden maar vind het gewoon niet prettig.
En tot nu toe accepteert iedereen dat van hem. Ook al hebben ze gelijk een soort van huh waarom niet? Maar hij zegt gewoon daar hou ik gewoon niet zo van.
En dan is het gewoon goed.

Dus ja er zijn zeer zeker meer mensen die dat niet prettig vinden, en dan hebben ze geen verleden als wij.
Met andere woorden probeer het te zeggen. Dan doe ik ook mijn best om het niet toe te laten maar gewoon het te zeggen.

Sterkte en het is dus helemaal niet raar!

Sofie
Leven is meervoud van lef

Gast

Bericht door Gast » 19-06-2012 01:23

Pfoe.. herken dit ook heel erg. Soms dan dwing ik mezelf toch maar tot bepaald "sociaal gewenst" lichamelijk contact, maar ik vind het vreselijk. Ik was er ook altijd heel schrikkerig in, dat is gelukkig ietsje minder geworden. Maar nog steeds als iemand dan goed bedoelt een arm om mijn schouder legt, dan lijk ik van binnen wel te verstenen. Of mijn moeder, die nog steeds goedbedoelt wel eens een vlekje ergens van weg wil vegen. Stom genoeg krijg ik daar al rillingen van als ik het alleen maar opschrijf.

Bij mijn ouders heb ik het ook een beetje opgegeven om het aan te geven, ze blijven het doen, dus blijf ik mezelf teleurstellen ofzo.

Sterkte aan jullie die het er ook moeilijk mee hebben. Ik vind het wel 'prettig' om te lezen dat jullie er ook last van hebben, al blijf ik het van mezelf dan toch nog steeds raar vinden. Heel gek.

Gast

Bericht door Gast » 22-07-2012 04:05

Heb er ook erg veel last van.... en ik denk ook dat het te maken heeft met je opvoeding, ben je knuffelig/aanrakerig opgevoed is kil en koud en nooit met aanrakingen.. en ook wat je meemaakt is een grote!!

Sterkte allemaal!!!

Gast

Bericht door Gast » 11-08-2012 22:03

Ik herken het heel erg van vroeger. Nu heb ik het steeds minder. Ik vind het nu zelfs fijn om te knuffelen met vrienden, mits ze maar niet onverwachts van achteren aan komen zetten.
Ben wel veel minder lichamelijk dan vrienden, die overal 3 zoenen bij geven, arm in arm lopen etc. Komt denk ik deels door het verleden en deels omdat ik er niet mee opgevoed ben. Heb bv bij 3 zoenen vaak 'oja dat doen mensen'. Ik heb het mijn moeder zo goed als nooit zien doen.

silvia wild rose 77
Berichten: 351
Lid geworden op: 04-03-2015 17:04

Bericht door silvia wild rose 77 » 04-03-2015 23:13

hoi Perle,

Een hele oude post weet niet of je nog veel online bent?
Vraag me af als je het nog zo moeilijk hebt met aanrakingen? Of gaat het al wat beter ermee? in ieder geval succes!! ermee

groetjes silvia

ikbenkapotgemaakt
Berichten: 27
Lid geworden op: 07-03-2015 14:05

Bericht door ikbenkapotgemaakt » 01-05-2015 20:28

Dag iedereen, dag Perle,

Wat vreselijk om te lezen hoeveel pijn en moeite aanrakingen opleveren. Dat moet je veel verdriet doen, en hoe moet je dat aan anderen duidelijk maken?

Bij mij is het eerder omgekeerd, ik heb een overdreven wild sexleven, en gebrek aan grenzen overgehouden aan mijn misbruik. Ik raak mensen zelf veel en vaak aan (door jouw verhaal ben ik nu bewuster), maar weet eigenlijk niet wanneer dat 'echt' is en wanneer niet. Zelfs niet bij mijn eigen man.

Lieve groeten, sabya

Perle
Berichten: 395
Lid geworden op: 12-05-2011 18:11

Bericht door Perle » 03-05-2015 21:35

Bedankt voor jullie berichtjes.

Interessant om te lezen dat je ook helemaal de andere kant op kan schieten, al lijkt me dat ook erg lastig.

Inmiddels gaat het wel wat beter. Maar dat is denk ik alleen maar omdat ik kan 'accepteren' als iemand me aanraakt, ik weet dat het overgaat. Gevoel uit.. ik vind het nooit fijn.
Ik kan het inmiddels (vaak, niet eens altijd) hebben als psych dichterbij komt zitten.. maar ook niet té dichtbij.
Eigenlijk is het probleem nog vrijwel even groot alleen kan ik er iets beter mee omgaan.
Liefs Perle.

Plaats reactie

Terug naar “Intimiteit”