mijn familie accepteert mijn geaardheid niet
Geplaatst: 04-01-2014 19:46
ik kan er niet tegen niet meer
ik ben lesbisch en kom daar eerlijk voor uit al een kleine 12 jaar nu
ik kwam samen met mijn zusje uit de kast ik opende voor haar de weg
mijn moeder wist het van mij half en half wel alleen van zusje was een schok
ze heeft mij wel gedeeltelijk geaccepteerd en mijn zusje laters ook
ze leeft niet meer maar het gevecht wat ik nu voer had ze vast wel met me mee willen voeren
ondanks dat ze nu ja laat maar is offtopic
mijn zus net onder me en mijn tante accepteren mij niet
mijn tante openlijk ik moet haar constant aan horen van ja ga mee naar mijn kerk dan genees je van je 3 dingen
lichamelijk, geestelijk en vooral van je lesbisch zijn of het een ziekte is
sorry hoor ben er mee geboren
het komt ook in de dieren wereld voor
mijn zus doet het achter mijn rug om scheld me uit voor vuile pot en alle namen die je krijgt als je lesbisch bent
en ik ben eerlijk ik heb er niet om gevraagd om het te zijn ik ben zo geboren is mijn geaardheid en dat kan je niet veranderen
ik heb in de ontkennings fase gezeten net als iedereen maar goed ik was het niet ik was niet hetero
ik heb ook nog gedacht dat ik zo dacht door het gebeurde maar dat is ook niet zo
maar ik ben kapot van die 2 dames die mij zo kapot proberen te krijgen
heb mijn tante vanmorgen gesproken en ja morgen is de dominee die zo preekt weer bij jou in leeuwarden en dan moet je er heen gaan echt ik ben genezen
wanneer accepteren mensen nu mensen zoals ze zijn en laten ze ze in hun waarden
ik laat haar toch ook in haar waarde terwijl ze heel wat op haar kerfstok heeft staan wat echt niet door de beugel kan
het doet me pijn en veel verdriet
ik kan ze ook niet uit leggen wat er mis is
ze weet wel half en half van mijn oom maar vraagt er nooit over door
ze durft niet ze is bang voor de waarheid
maar ik wil gewoon mezelf kunnen zijn
ik ga al niet naar haar toe omdat ik geen zin heb in gezeik en ook mijjn zus laat ik veelal links liggen omdat ik er niet tegen op kan
ze zeggen wel eens vrienden kan je kiezen maar familie krijg je bij een pakje boter nu dan geef ik graag dat pakje boter terug als ik die 2 kan inruilen want ze maken me kapot
ze beseffen niet gewoon niet dat ze mij stukje bij beetje de grond intrappen omdat hun vinden dat je niks waard bent als je zo bent
en dat laten ze zeer duidelijk merken
ik wordt vernedert aan alle kanten de opmerkingen vliegen om mijn oren
en dan te bedenken dat de zoon van mijn zus homo is
hij is bij mij uit de kast gekomen dat arme joch
hoe moet hij dat ooit vertellen
als zijn moeder mij al niet accepteert
ik ben lesbisch en kom daar eerlijk voor uit al een kleine 12 jaar nu
ik kwam samen met mijn zusje uit de kast ik opende voor haar de weg
mijn moeder wist het van mij half en half wel alleen van zusje was een schok
ze heeft mij wel gedeeltelijk geaccepteerd en mijn zusje laters ook
ze leeft niet meer maar het gevecht wat ik nu voer had ze vast wel met me mee willen voeren
ondanks dat ze nu ja laat maar is offtopic
mijn zus net onder me en mijn tante accepteren mij niet
mijn tante openlijk ik moet haar constant aan horen van ja ga mee naar mijn kerk dan genees je van je 3 dingen
lichamelijk, geestelijk en vooral van je lesbisch zijn of het een ziekte is
sorry hoor ben er mee geboren
het komt ook in de dieren wereld voor
mijn zus doet het achter mijn rug om scheld me uit voor vuile pot en alle namen die je krijgt als je lesbisch bent
en ik ben eerlijk ik heb er niet om gevraagd om het te zijn ik ben zo geboren is mijn geaardheid en dat kan je niet veranderen
ik heb in de ontkennings fase gezeten net als iedereen maar goed ik was het niet ik was niet hetero
ik heb ook nog gedacht dat ik zo dacht door het gebeurde maar dat is ook niet zo
maar ik ben kapot van die 2 dames die mij zo kapot proberen te krijgen
heb mijn tante vanmorgen gesproken en ja morgen is de dominee die zo preekt weer bij jou in leeuwarden en dan moet je er heen gaan echt ik ben genezen
wanneer accepteren mensen nu mensen zoals ze zijn en laten ze ze in hun waarden
ik laat haar toch ook in haar waarde terwijl ze heel wat op haar kerfstok heeft staan wat echt niet door de beugel kan
het doet me pijn en veel verdriet
ik kan ze ook niet uit leggen wat er mis is
ze weet wel half en half van mijn oom maar vraagt er nooit over door
ze durft niet ze is bang voor de waarheid
maar ik wil gewoon mezelf kunnen zijn
ik ga al niet naar haar toe omdat ik geen zin heb in gezeik en ook mijjn zus laat ik veelal links liggen omdat ik er niet tegen op kan
ze zeggen wel eens vrienden kan je kiezen maar familie krijg je bij een pakje boter nu dan geef ik graag dat pakje boter terug als ik die 2 kan inruilen want ze maken me kapot
ze beseffen niet gewoon niet dat ze mij stukje bij beetje de grond intrappen omdat hun vinden dat je niks waard bent als je zo bent
en dat laten ze zeer duidelijk merken
ik wordt vernedert aan alle kanten de opmerkingen vliegen om mijn oren
en dan te bedenken dat de zoon van mijn zus homo is
hij is bij mij uit de kast gekomen dat arme joch
hoe moet hij dat ooit vertellen
als zijn moeder mij al niet accepteert