Mijn moeder..
-
- Berichten: 36
- Lid geworden op: 03-10-2012 16:16
Mijn moeder..
Hallo allemaal!
Al een tijdje niets meer laten horen hier. Maar ik wil wat kwijt en heb ook vragen. Hoop dat jullie mij kunnen helpen
Tijdens mijn therapiesessies komt steeds terug dat ik het niet kan accepteren dat mijn moeder mij vroeger in de steek heeft gelaten. Mijn vader staat in dit geval een beetje buiten deze situatie.
(Ik heb mijn moeder op 6/7 jarige leeftijd laten weten wat mijn broer met mij deed, maar ze deed weinig tot niets. Toen ik 5 jaar geleden begonnen ben met verwerken van deze situatie deed ze eigenlijk hetzelfde. Toen hoorde ik dat ze hetzelfde heeft meegemaakt bij haar broer vroeger.)
Nu 5 jaar later snap ik haar situatie en heb er ook goede gesprekken met haar over gehad. Toch doet het me pijn dat ze me in de steek liet. Maar nu weet ik toch beter? Waarom komt dat dan nog steeds weer terug?! en wat kan ik daarmee doen? Hoe veranderd er iets in mn hoofd? Ik wil graag weer een stapje verder komen..
Al een tijdje niets meer laten horen hier. Maar ik wil wat kwijt en heb ook vragen. Hoop dat jullie mij kunnen helpen
Tijdens mijn therapiesessies komt steeds terug dat ik het niet kan accepteren dat mijn moeder mij vroeger in de steek heeft gelaten. Mijn vader staat in dit geval een beetje buiten deze situatie.
(Ik heb mijn moeder op 6/7 jarige leeftijd laten weten wat mijn broer met mij deed, maar ze deed weinig tot niets. Toen ik 5 jaar geleden begonnen ben met verwerken van deze situatie deed ze eigenlijk hetzelfde. Toen hoorde ik dat ze hetzelfde heeft meegemaakt bij haar broer vroeger.)
Nu 5 jaar later snap ik haar situatie en heb er ook goede gesprekken met haar over gehad. Toch doet het me pijn dat ze me in de steek liet. Maar nu weet ik toch beter? Waarom komt dat dan nog steeds weer terug?! en wat kan ik daarmee doen? Hoe veranderd er iets in mn hoofd? Ik wil graag weer een stapje verder komen..
Hoi Lady Leo,
Zo herkenbaar wat je schrijft bij mij is het net hetzelfde tot op heden gelooft mijn moeder me ook niet.
Tja als je er echt wat kan aandoen weet ik niet ik probeer het te aanvaarden hoewel het een heel pijnlijk proces is ik denk nu ze kan het gewoon niet maar is een heel moeilijk proces,
Ik wou dat ik je meer tot hulp kon bieden maar kan het helaas niet haal nu gewoon het beste wat ik van mijn moeder kan krijgen al is dat niet veel
liefs Silvia
Zo herkenbaar wat je schrijft bij mij is het net hetzelfde tot op heden gelooft mijn moeder me ook niet.
Tja als je er echt wat kan aandoen weet ik niet ik probeer het te aanvaarden hoewel het een heel pijnlijk proces is ik denk nu ze kan het gewoon niet maar is een heel moeilijk proces,
Ik wou dat ik je meer tot hulp kon bieden maar kan het helaas niet haal nu gewoon het beste wat ik van mijn moeder kan krijgen al is dat niet veel
liefs Silvia
hai Lady
je zou toch bijna zeggen,als je moeder hetzelfde heeft meegemaakt,dat ze jou kan begrijpen en zou steunen en beschermen
maar het kan ook zijn dat het opeens te dichtbij komt,en het haar juist terug doet denken aan haar eigen verleden
het is soms moeilijk om het in je hoofd te veranderen,maar het is al fijn dat je wel gesprekken met haar kan voeren
hoe gaat het nu met je?
liefs
je zou toch bijna zeggen,als je moeder hetzelfde heeft meegemaakt,dat ze jou kan begrijpen en zou steunen en beschermen
maar het kan ook zijn dat het opeens te dichtbij komt,en het haar juist terug doet denken aan haar eigen verleden
het is soms moeilijk om het in je hoofd te veranderen,maar het is al fijn dat je wel gesprekken met haar kan voeren
hoe gaat het nu met je?
liefs
-
- Berichten: 36
- Lid geworden op: 03-10-2012 16:16
hallo,
sorry tijdje niet meer hier geweest, druk met werk! Wat zeker heel positief is;) Maar je hebt helemaal gelijk Lightindarkness, waarschijnlijk is het bij haar ook te dichtbij gekomen en wilde ze niet weten en zien wat er met mij gebeurd is. dat beseft ze inmiddels zelf wel. Maar voor haar blijft de tweestrijd tussen mij en mn broer en vooral daar heb ik moeite mee, terwijl ik het zeker wel snap. Ook al voel ik me niet meer zo het slachtoffer, ik wil toch dat ze mijn kant kiest uiteraard! Maar nu ga ik binnenkort een workshop volgen of hoe je het noemt. Familieopstelling, ben heel benieuwd! Mijn therapeute vertelde me dat ik op die manier inzicht krijg in onze familie en het op die manier een plekje kan geven en misschien dat het me meer duidelijkheid kan geven.
Want laatst was een vervelende situatie. Mn oom was overleden en daarvoor zouden mn zussen en ik bij mn ouders gaan lunchen, gewoon zo samen. Maar mn broer wilde ook komen en toen wist mn moeder niet wat ze moest doen. Ik ben er nu nog niet aan toe om mn broer zo te zien, ik heb lang genoeg gedaan alsof er niets was en nu ben ik nog druk met mezelf. Ik kan inmiddels op een bepaalde manier accepteren wat er gebeurd is, maar nog niet hoeveel impact dat met me heeft gehad en nog steeds heeft! Zoveel dingen waardoor ik zo geworden ben. Maargoed, uiteindelijk de situatie goed opgelost, mn zussen kwamen bij mij eten en mn broer bij mn ouders. Tijdens de dienst had ik er gelukkig minder moeite mee. Dus langzaam gaat het wat beter en ik ben idd blij dat ik er goed met mn moeder over kan praten.
Dus zie de situatie nu al weer iets anders. Maar blijft moeilijk! Terwijl ik zoveel dingen wel snap, maar mn gevoel is dan wel heel anders! ook gek toch?
sorry tijdje niet meer hier geweest, druk met werk! Wat zeker heel positief is;) Maar je hebt helemaal gelijk Lightindarkness, waarschijnlijk is het bij haar ook te dichtbij gekomen en wilde ze niet weten en zien wat er met mij gebeurd is. dat beseft ze inmiddels zelf wel. Maar voor haar blijft de tweestrijd tussen mij en mn broer en vooral daar heb ik moeite mee, terwijl ik het zeker wel snap. Ook al voel ik me niet meer zo het slachtoffer, ik wil toch dat ze mijn kant kiest uiteraard! Maar nu ga ik binnenkort een workshop volgen of hoe je het noemt. Familieopstelling, ben heel benieuwd! Mijn therapeute vertelde me dat ik op die manier inzicht krijg in onze familie en het op die manier een plekje kan geven en misschien dat het me meer duidelijkheid kan geven.
Want laatst was een vervelende situatie. Mn oom was overleden en daarvoor zouden mn zussen en ik bij mn ouders gaan lunchen, gewoon zo samen. Maar mn broer wilde ook komen en toen wist mn moeder niet wat ze moest doen. Ik ben er nu nog niet aan toe om mn broer zo te zien, ik heb lang genoeg gedaan alsof er niets was en nu ben ik nog druk met mezelf. Ik kan inmiddels op een bepaalde manier accepteren wat er gebeurd is, maar nog niet hoeveel impact dat met me heeft gehad en nog steeds heeft! Zoveel dingen waardoor ik zo geworden ben. Maargoed, uiteindelijk de situatie goed opgelost, mn zussen kwamen bij mij eten en mn broer bij mn ouders. Tijdens de dienst had ik er gelukkig minder moeite mee. Dus langzaam gaat het wat beter en ik ben idd blij dat ik er goed met mn moeder over kan praten.
Dus zie de situatie nu al weer iets anders. Maar blijft moeilijk! Terwijl ik zoveel dingen wel snap, maar mn gevoel is dan wel heel anders! ook gek toch?
inzicht krijgen over je familie kan denk ik geen kwaad
misschien juist meer begrip,en duidelijkheid
sommige omstandigheden zullen moeilijk blijven
zeker als je met je broer geconfronteerd wordt,is net of je wonden open gaan,en dood bloeden
natuurlijk wil je dat ze jou kant kiest,maar misschien zit ze zelf heel erg in dubio,heb je haar dat wel eens gevraagd?
het zal zeker pijn doen,en steken als zij je broer het hoofd boven houdt
ik hoop dat je het allemaal een plekje kan geven
misschien juist meer begrip,en duidelijkheid
sommige omstandigheden zullen moeilijk blijven
zeker als je met je broer geconfronteerd wordt,is net of je wonden open gaan,en dood bloeden
natuurlijk wil je dat ze jou kant kiest,maar misschien zit ze zelf heel erg in dubio,heb je haar dat wel eens gevraagd?
het zal zeker pijn doen,en steken als zij je broer het hoofd boven houdt
ik hoop dat je het allemaal een plekje kan geven