ontkenning van mijn moeder

alles wat je over je familie kwijt wil, kan hier
Gast

ontkenning van mijn moeder

Bericht door Gast » 14-09-2011 15:14

Weet niet als hier mensen zijn die het ook herkennen?

Mijn moeder heeft me nooit geloofd dat mijn vader me heeft misbruikt tot op het heden niet ik word echt kwaad en verdrietig om,
Terwijl er meedere bewijzen zijn door verschillende andere mensen wie mijn vader ook misbruikt heeft ze gelooft zelfs mijn psychologe niet want ze liegt volgens haar , ik stel me aan bij iemand anders is het beter ik wil aandacht etc ik kan er echt niet meer tegen
dan kom je er mee naar buiten wat zo moeilijk is en dan krijg je geen gehoor vandaar dat met mijn moeder ook moeilijk is
Vandaar dat ik ook niet meer praat met haar over dit onderwerp
terwijl ik toch graag troost en hulp wil van haar moeilijk
zijn er nog mensen die dit herkennen
liefs Silvia
_________________
Take it easy on me I break esaly!

Gast

Bericht door Gast » 14-09-2011 16:11

Wat verschrikkelijk voor je Silvia.. precies zoals je schrijft: het kost zoveel moeite om er mee naar buiten te komen, en dan doe je dat en dan wordt je niet geloofd. En het is toch je moeder, en ik denk altijd dat de mening van een moeder je altijd wat doet/kan raken. Maar ik vind het wel heftige uitspraken die ze doet... dat je je aanstelt etc. Ik hoop maar dat je weet dat dat niet zo is, en dat je juist heel moedig bent!!!

Ik zelf herken een deel in je verhaal. Ik word wel geloofd door mijn ouders, maar mijn ouders kunnen er niet mee overweg. Toen ik het ze verteld heb, had mijn moeder veel verdriet en mijn vader was ontzettend boos. In de loop van die weken koste het me alleen maar meer energie, want ik troostte hun, ipv zij mij. Heel snel heb ik dus gedaan alsof ik erover heen was, dat het allemaal wel goed met me ging. Gevolg is dat er nooit meer een woord over gesproken is en wordt. Dus wat ik herken in jouw verhaal is: op zoek naar troost en steun zijn van je moeder, maar het niet krijgen.

Het zal niet helemaal de herkenning zijn die je misschien hoopte, maar ik wil je zeggen dat ik het rot vind voor je en aan je denk!
Sterkte!
Liefs justme88

Gast

Bericht door Gast » 14-09-2011 19:09

lieve Just me!
bedankt voor je lieve reactie natuurlijk heb ik wat aan je reactie aan alle reactie's meid,

Ja blijft lastig omdat het je moeder is idd, je zoekt een moeder om dat je ze hard nodig hebt en dan wordt je in de steek gelaten het doet erg piijn omdat ze het niet geloofd ja een moeder doet je altijd iets,
ze weet zelf's niet dat ik nog in therapie ben als ze mijn afspraak kaartje's vind wordt ze kwaad omdat ik me zogezegd aanstel och ja moeilijk allemaal, vandaar dat ik meer een moeder zie in mijn therapeute dan een moeder en ja mijn moeder weet het wel wat daarom is ze ook wat jaloers maar ik weet het niet meer hoe ik erover kan praten

Wat erg voor jou dat je ook die herkenning miste thuis,
ze houden van je en ze willen niet dat er jou wat overkomen is vandaar dat ze het verkroppen denk ik maar ja jij zit er natuurlijk wel mee he vind het erg dat je papa kwaad is geworden
sterkte
liefs Silvia

Gast

Bericht door Gast » 16-09-2011 16:26

Hoi Silvia,

wat moet dat vreselijk zijn!!
ik wilde een heel verhaal doen aan je om je een hart onder de riem te steken, maar ik ben er kennelijk niet zo goed in...
er komt nu niks uit, sorry.

heel veel sterkte en liefde toegewenst!

liefs maatje

Gast

Bericht door Gast » 16-09-2011 17:17

He lieve Maatje,
Geeft niets meisje ik ben heel blij met je steun hoor,
Maakt niet zoveel uit even denken aan iemand is ook al veel waard,
Weet je reactie's geven is ook niet altijd makkelijk,
Maar als je wat wil schrijven mag altijd hoor;
Je hoeft geen bang te hebben, echt niet dat leer je allemaal wel,
en je weet dat het niet verplicht is om een reactie te geven alles mag niets moet ok,
Ben al zeer lang actief op forum's vandaar mijn watervallen altijd :wink:
Ik kon in het begin ook niet goed reactie's geven,
Maar nu om op je vraag terug te komen ja het zeer moeilijk voel me in de steek gelaten kwaad machteloos verdrietig etc maar ik leer er mee omgaan ik probeer zo goed als ik kan een relatie met mijn moeder aan te gaan!
liefs Silvia

Gast

Bericht door Gast » 16-09-2011 23:49

Lieve Sofie,
bedankt voor je reactie wat erg voor jou al die ontkenning
Ja ik weet dat het moeizaam verloopt met je moeder,
neen vind het niet raar hoor dat je haar mist ze is en blijft tenslote je moeder dat moet wel pijnliijk voor je zijn meid, want je wilt toch altijd steun herkenning liefde van je moeder hou oud je ook bent en wat er ook is gebeurt je voelt je best in de steek gelaten denk ik jammer dat de andere gezinsleden leden het ook ontkend hebben
bedankt voor het delen
sterkte!!!

Ja, bij mij ligt het nu wat anders als je nichtje, je vroegere vriendin, en je zus hetzelfde zeggen en als je moeder je dan nog niet gelooft denk ik dat ze het gewoon niet wil geloven ofzo ik weet het niet het heeft veel met de finacieele toestand te maken van mijn vader er boven op moeilijk allemaal,
ze heeft zelf's een brief stuk gescheurd van een vroegere vriendin waar ik nu terug wat contact mee heb, ze liegt ook en ze stelt zich aan volgens mijn moeder weet he t niet meer zoveel getuigen en toch geen geloof :cry: :x
liefs Silvia

Sofie
Site Admin
Berichten: 1812
Lid geworden op: 10-05-2011 12:33

Bericht door Sofie » 17-09-2011 18:14

Ik denk dat ze het gewoon NIET wil inzien dat het wel zo is. En dat ze het zelf WEL weet dat het waar is. Maar dan valt haar droomwereld waar ze heel erg haar best doet om vast te houden uit elkaar.
Ze weet het dus wel, maar kies gewoon van je vader op een of andere vreemde manier.
Ik kan alleen boos worden op haar.

En toch snap ik dat het voor jou heel moeilijk is om echt boos te worden op haar.
Want dat heb ik dus ook met mijn moeder.
Nu denk ik ze heeft het moeten weten... maar toch ontken ze het.
Lastig.

Het enigste wat we misschien beter kunnen doen is accepteren dat we nooit een goede moeder hebben gehad.

knuf
Sofie
Leven is meervoud van lef

Sofie
Site Admin
Berichten: 1812
Lid geworden op: 10-05-2011 12:33

Bericht door Sofie » 17-09-2011 18:14

pss mijn laatste berichtje zeg ik meer uit mijn verstand, mijn gevoel zit nu even op slot.
Leven is meervoud van lef

Gast

Bericht door Gast » 17-09-2011 21:27

Lieve Sofie,
je hebt het juist verwoord hoor is niets mis met je berichtje echt niet,
ja weet dat ze het weet en dat ze het niet wil weten, ontkenningsproces,
ja is pijnlijk maar ik moet er mee leren leven een goede moeder ?
Ik weet het niet goed aan een kant wel en dan weer niet ze zal me helpen als ze kan op andere gebieden ik weet niet dubbel... mis alleen de troost heel erg... en ze is nogal chaotisch en ze heeft bang van mijn vader letterlijk nu weet ik wel dat ik het voor haar opneem zie je ik hou wel van haar!!! is supermoeilijk!
liefs Silvia

Gast

Bericht door Gast » 17-09-2011 22:19

Lieve Silvia en Sofie,

Vind het echt heel naar voor jullie dat jullie moeder je niet gelooft. Als ik jullie berichtjes lees, lees ik de pijn die jullie moeten hebben, het verdriet/teleurstelling en misschien ook wel boosheid.
Silvia, voel je niet rot dat je het opneemt voor je moeder. Loyaliteit speelt een grote rol. Elk kind is loyaal naar zijn ouders, de 1 meer dan de ander. Maar wat we hier eerder al zeiden: je moeder is toch je moeder.
Ben het wel met Sofie eens dat het te maken heeft met acceptatie. Acceptatie dat jullie moeder uitspreken je niet te geloven, maar dat ze van binnen iets anders weten. Maarja... HOE moeilijk is dat!
Ik gun het jullie alleen zo van harte..
Sterkte meiden!

Liefs justme88

Plaats reactie

Terug naar “Familie”