Silvia: herinneringen

[Sofie]

He iedereen ik slaap al maanden niet goed om dat mijn herhinneringen altijd opkomen en ik dat zo erg voor mezelf vind dat ik dat allemaal moest meemaken een beetje zielig eigenlijk ik weet het
het is allemaal zo pijnlijk en oneerlijk
hoe gaan jullie met jullie verwerking om?
Liefs Silvia

[Sofie]

bericht van wie?

ik vind je zeker niet zielig dat je je medeleven hebt met jezelf! ik denk dat het een stuk van de verwerking is.
het is idd allemaal niet eerlijk en jij verdiende het niet om die rotzooi allemaal mee te maken! Het maakt je leven er een heel stuk moeilijker door. Zeker met alle gevolgen dat het met zich meebrengt waaronder slaapproblemen.

Hoe je met je verwerking kunt omgaan: stap voor stap en zeker met een gezonde portie aan medeleven aan jezelf!!!
_________________

[Sofie]

Lieve Wie? bedankt voor je reactie ja medelijden hebben tot in bepaalde hoogte lijkt me momenteelverzuip ik er een beetje in het is zeker erg en mag moet er bij blijven stil staan maar ik moet ook aan mijn toekomst denken en niet enkel aan mijn verleden ja het maakt mijn leven er zeker niet makkelijker op
Ja stap voor stap even veel medeleven miss de volgende stap wat minder
bedankt voor je tip en ook sterkte voor jou meisje
liefs Silvia

[Sofie]

Hoi silvia,

Het is juist goed dat je meeleeft met dat meisje wat je toen was en dat je het heel naar vind.
Want dat is het ook en zeker niet eerlijk!

Hoe ik mee omgaat, ik stop het liefst alles weg. En probeer van alles te doen om er niet aan te denken.
Veel dingen van vroeger weet ik ook niet.
Dit ook voornamelijk door mijn dis.
Delen hebben het voornamelijk op zich genomen.
En hierdoor lijkt het of ik het niet echt meegemaakt heb maar een ander.
Als ik tot het besef kom dat ik het eigenlijk allemaal heb mee moeten maken dan voel ik me super down en wil onder mijn dekbed kruipen en dagen lang slapen.
Maar ja werk niet echt he.

Dus maar door gaan en bedenken ik nu wel "veilig" ben. Maar op het moment voelt het helemaal niet zo.
Dus ja.

Sterkte,
Sofie

[Sofie]

lieve Sofie bedankt voor je reactie..
Ik vind het erg dat je dis hebt maar aan de andere kant lijkt het me soms ook fijner euuh niet verkeerd bedoeld he maar door die andere persoontje 's kan je de boot wat afhouden heb ik nu ook wel even nodig inderdaad ik kom mijn bed ook niet uit tot 14 u geslapen de hele nacht herinneringen gehad ja ik leef mee met het kleine meisje maar als ik me dan bedenk dat er niemand voor het kleine meisje is was maakt het me nog droeviger ik kan mijn eigen troosten tot op een bepaalde hoogte maar daarna heb ik toch het liefst een ander persoon die er voor mij is waar ik nood aan heb en die is er niet en dan ga ik mijn therapeute nog harder missen en wou ik dat ze bij mij is en dat maakt me nog droeviger
sterkte ook voor jou
liefs Silvia

[Sofie]

(bericht van peter)

Lieve Silvia,


Ik heb mijn herineringen ook, wordt soms zwetend wakker. Dan komt het gehele verhaal weer langs en het vreemde is mijn lichaam reageerd alsof het gewoon gaande is.
Meestal ga ik douchen, maakt niet uit hoe laat het is, ik moet mijn geest weer met mijn lichaam weer 1 maken.
Daarna gaat het wel weer, maar is altijd weer beangstigend.
_________________

[Sofie]

Lieve peter en andere bedankt voor het delen doet me goed..
Jullie verhalen te horen
fijn dat het douche je wat helpt kan ik jammer genoeg niet in mijn situatie zou wat gevaarlijk kunnen worden al heb ik er soms wel zin in
maar wat verfrissing kan ook helpen miss wat water ofzo ik kan proberen bedankt voor jullie's tip's
liefs Silvia

[Sofie]

Hoi Silvia,

Ja soms is het wel fijner om het even niet meer aan te denken of te weten.
Alleen het nadeel is dat als je het niet op een goede manier kan verwerken je er telkens tegen aan blijft lopen door een trigger.
Dus ja.
Maar begrijp je wel heel goed hoor.
Soms is het fijn even niets te weten en gewoon verder te gaan.
Ik zeg soms ook tegen mijn peute heb je geen wonder middel die ik in kan nemen zodat mijn verleden verdwijnt en ik weer gelukkig kan zijn?

Maar ja dan blijft het ook zo lege gat over? Nadenken

Sterkte,
Kun je wel mee naar je peut?

Sofie

[Sofie]

lieve Sofie bedankt voor je reactie
Ja ik ga het morgen bespreken met mijn therapeute want ik kan er niet mee tegen tja helpen ze zegt er over praten schrijven kan helpen maar de littekens gaan natuurlijk nooit helemaal weg
misschien dat het wat beter lukt met antidepresiva ik weet het niet
en ik moet door met mijn leven van haar lijkt me een beetje moeilijk als je verleden nog je heden is en je je verleden dus nog niet helemaal verwerkt hebt??? Maar ja dat zijn weer de rationele therapeute he
Ja ik kan geloven als je lang niet herhinnert omdat je iemand anders bent
dat je als je wel herhinnert dat het erg triggert
Weet je ik heb ook zo fase's als ik onrust in mijn hoofd heb sta ik nergens bij stil en voel ik me het over het algemeen wel goed dan ik me alleen niet concentreren
En als ik wel rust in mijn hoofd vind dan komt echt alles naar boven
maar ja zal er morgen over praten
liefs Silvia

[Sofie]

Lieve Silvia

Als er weer rust in je hoofd komt, dan komen de herrineringen ook vaak om de hoek kijken.
Dan is voor mij dat ik voor de spiegel contact met mezelf probeer te maken en die herineringen probeer te zien alsof ze van iemand anders zijn. Zo kan je het vaak veel opjectiever bekijken. Het feit dat je iemand anders bent is dat de geest en lichaam los vanelkaar zijn gekomen. Daar heb ik zelf het volgende op gevonden. Ik zelf ga in een bad zitten met lekker warm water en blijf erin zitten, na verloop van tijd wil je eruit want je lichaam krijgt het koud. Dan moet je je geest laten spreken dat je erin blijft zitten dus je lichaam laten gehoorzamen naar je geest.
Zo vind ik krijg je ze weer een, voor een buiten staander is dit misschien vreemd maar het werkt bij mij.
_________________
liefss peter