Minder werken :(

Ondervind je problemen op je werk als gevolg van je misbruik kan je dat hier neerzetten, wil je iets anders over je werk kwijt kan dat ook
Jess
Berichten: 320
Lid geworden op: 25-08-2013 15:19

Minder werken :(

Bericht door Jess » 03-11-2013 10:59

Door alles wat is gebeurd merk ik dat ik steeds minder lang vol hou om me aandacht bij me werk te houden ik ben nu al weer minder gaan werken. Ik wil gewoon weer 40 werken maar dat lukt niet ik heb therapie en dat hakt er ook in en als ik thuis ben dan ben ik ook kapot als ik niet ga sporten hebben julie dat ook of hebben jullie net als ik in de ziektewet ook gezeten een keer?

Danique
Berichten: 356
Lid geworden op: 23-09-2013 13:32

Bericht door Danique » 14-11-2013 09:07

Hey Jess,

Snap het helemaal, we zijn zoveel energie kwijt aan onszelf en het harde werken vanuit de therapie dat werken erg zwaar is. Zelf zit ik al een tijdje thuis en werk dus niet. In het begin vond ik dat heel moeilijk, het loslaten van m'n werk, maar nu ben ik blij dat ik die ruimte heb voor mezelf.
Hoe lang ik nog ziek thuis zal zijn is moeilijk in te schatten, maar voorlopig hoop ik die tijd nog te krijgen. Straks na een jaar krijg ik dan minder salaris, maar dat is dan maar zo. Die tijd is me veel meer waard.

Groeten
Danique
* Never judge a book by it's cover. *
* De beste wraak is een goed leven! *

Monique Amber
Berichten: 493
Lid geworden op: 18-09-2013 01:48

Bericht door Monique Amber » 14-11-2013 18:48

Ik heb nog nooit kunnen werken.
Zwijgen is zilver, Spreken is goud!

Jess
Berichten: 320
Lid geworden op: 25-08-2013 15:19

Bericht door Jess » 15-11-2013 13:49

Monique Amber schreef:Ik heb nog nooit kunnen werken.
Das ook niet leuk :(

Jess
Berichten: 320
Lid geworden op: 25-08-2013 15:19

Bericht door Jess » 15-11-2013 13:52

Danique schreef:Hey Jess,

Snap het helemaal, we zijn zoveel energie kwijt aan onszelf en het harde werken vanuit de therapie dat werken erg zwaar is. Zelf zit ik al een tijdje thuis en werk dus niet. In het begin vond ik dat heel moeilijk, het loslaten van m'n werk, maar nu ben ik blij dat ik die ruimte heb voor mezelf.
Hoe lang ik nog ziek thuis zal zijn is moeilijk in te schatten, maar voorlopig hoop ik die tijd nog te krijgen. Straks na een jaar krijg ik dan minder salaris, maar dat is dan maar zo. Die tijd is me veel meer waard.

Groeten
Danique
Ja, dat is ook zo maar ik wil niet opgeven want ik heb zoiets ik moet doorzetten pff. En als niet lukt dan stop ik er over een tijdje mee en me therapeut zei tegen mij voor afleiding kan het goed zijn maar ik moet zelf besluiten of me lukt of niet. Vandaag vanmorgen gewerkt en voelde wel goed en nu tijd voor mezelf heel dag verder.

Danique
Berichten: 356
Lid geworden op: 23-09-2013 13:32

Bericht door Danique » 15-11-2013 22:20

Ja, dat ken ik, vooral niet opgeven en maar doorgaan. Te trots om te stoppen en toegeven. Ik heb dat ook lang gedaan (zels een paar keer in m'n werkende leven), todat ik echt niet meer kon.

Het is ook waar dat het afleiding is en even niet ziek zijn.
Maar als ik zo lees hoe zwaar je het hebt, lijkt het me erg pittig.
Hoeveel uur per week werk je?

Groeten
Danique
* Never judge a book by it's cover. *
* De beste wraak is een goed leven! *

Danique
Berichten: 356
Lid geworden op: 23-09-2013 13:32

Bericht door Danique » 15-11-2013 22:21

Monique Amber schreef:Ik heb nog nooit kunnen werken.
Heftig Monique, maar wel fijn om er altijd voor je man en kids te kunnen zijn. Dat is toch ook een groot voordeel.

Groeten
Danique
* Never judge a book by it's cover. *
* De beste wraak is een goed leven! *

Monique Amber
Berichten: 493
Lid geworden op: 18-09-2013 01:48

Bericht door Monique Amber » 16-11-2013 08:33

Ja, dat is een mooi voordeel.

Maar, zo buiten de maatschappij vallen doet pijn en maakt héél eenzaam.
De angst is té groot... Daarom kan ik het niet. Ik kan niet goed communiceren. Ook niet over allerdaagse dingen. Mensen begrijpen mij niet.

Wie weet, ooit....
Zwijgen is zilver, Spreken is goud!

Jess
Berichten: 320
Lid geworden op: 25-08-2013 15:19

Bericht door Jess » 16-11-2013 10:41

Monique Amber schreef:Ja, dat is een mooi voordeel.

Maar, zo buiten de maatschappij vallen doet pijn en maakt héél eenzaam.
De angst is té groot... Daarom kan ik het niet. Ik kan niet goed communiceren. Ook niet over allerdaagse dingen. Mensen begrijpen mij niet.

Wie weet, ooit....
Ik begrijp je wel want ik ben jaren werkenloos geweest en deed ook pijn mensen tonen onbegrip maar jij doet wat je kan en dat is al heel erg veel dus er zijn nog wel mensen die je begrijpen hoor!!

Jess
Berichten: 320
Lid geworden op: 25-08-2013 15:19

Bericht door Jess » 16-11-2013 10:45

Danique schreef:Ja, dat ken ik, vooral niet opgeven en maar doorgaan. Te trots om te stoppen en toegeven. Ik heb dat ook lang gedaan (zels een paar keer in m'n werkende leven), todat ik echt niet meer kon.

Het is ook waar dat het afleiding is en even niet ziek zijn.
Maar als ik zo lees hoe zwaar je het hebt, lijkt het me erg pittig.
Hoeveel uur per week werk je?

Groeten
Danique
Opgeven is geen optie heb ik geleerd :wink:

Ik ben in overleg met me peut van 40 uur werken naar contract van 12 uur per week gegaan want 40 uur was veel te zwaar ondanks dat ik dat 4 jaar achter elkaar heb volgehouden heb ben ik helemaal stuk gegaan. Omdat ik nu therapie heb en had me helemaal gestort op me werk en dan kwam er tenminste niks boven drijven dacht ik drukken baan en veel dagen sporten en daarvoor ben ik zeker wel 6 jaar werkenloos geweest.

Plaats reactie

Terug naar “Werk (verborgen)”